Skip to content

Τους τελευταίους μήνες τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο με απίστευτη ταχύτητα. Κάτι που θεωρείτο βέβαιο πριν τρεις μήνες φαντάζει εξωπραγματικό σήμερα. Οι σημερινές αποφάσεις, ενέργειες ή παραλείψεις  θα σημαδέψουν – ενδεχομένως ανεξίτηλα – το μέλλον της πατρίδας μας.

Σκοπός μου δεν είναι να σας ευχαριστήσω, αλλά να σας πω χωρίς περιστροφές και ωραιοποιήσεις πως βλέπω την κατάσταση και τι μπορεί ακόμη να γίνει.

Γιατί μπλέξαμε σε τέτοιο σημείο; γιατί χρωστάμε τόσο πολλά λεφτά; Η απάντηση είναι απλή και παρά την απλότητα της απόλυτα σωστή. Επειδή για 30 και πλέον χρόνια το Ελληνικό κράτος ξοδεύει περισσότερα και συχνά πολύ περισσότερα από όσα βγάζει. Ακόμη και φέτος, στη μέση της κρίσης, παρά τις περικοπές, παρά τις φορολογικές επιδρομές, το κράτος ξοδεύει περισσότερα από όσα βγάζει, περισσότερα ακόμη από όσα ξόδεψε πέρυσι. Μόλις ανακοινώθηκαν τα στοιχεία του ενδεκάμηνου.  Στη διάρκεια των πρώτων 11 μηνών ξοδέψαμε – χωρίς να υπολογίζω τους τόκους – περισσότερα από το 2010. Είναι απίστευτο και όμως αληθινό. Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, σε απόλυτους αριθμούς, είναι κατά 5,1% μεγαλύτερο από το 2010.

Μπέστε για δύο λεπτά στα παπούτσια της κ. Μέρκελ. Οι συνεταίροι της στην κυβέρνηση, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες,  πολλά μέλη του κόμματος της και η πλειοψηφία του Γερμανικού λαού διαμαρτύρονται έντονα επειδή συνεχίζει να ρίχνει λεφτά στο, χωρίς πάτο, Ελληνικό πηγάδι. Βλέποντας τις επιδόσεις μας, έχουν άδικο να λένε: «δίνουμε λεφτά στην Ελλάδα για να μπορούν ξοδεύουν πιο πολλά;»

Κατά τη δική μου εκτίμηση ο κόμπος έχει φθάσει στο χτένι. Η κ. Μέρκελ είπε, ως εδώ. Θα δώσουμε την 6η δόση, θα γίνει ένα πολύ μεγάλο κούρεμα του Ελληνικού χρέους και στη συνέχεια η Ελλάδα θα αφεθεί να κάνει καλά. Αν εξ αιτίας της δικής μας συμπεριφοράς κινδυνεύσει το Ευρώ, οι ηγέτες της Ευρωζώνης δεν θα διστάσουν  να απομονώσουν την Ελλάδα και να την οδηγήσουν εκτός Ευρωζώνης. Και ας χρεοκοπήσει η Ελλάδα.

Σε αυτό το γεγονός αναφερόμουν όταν είπα στην αρχή  σε γεγονότα που θα σημαδέψουν το μέλλον μας.

Ο κίνδυνος εξόδου από το Ευρώ και στη συνέχεια από την Ενωμένη Ευρώπη ελπίζω να μας βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε τις προτεραιότητες μας, εθνικές και ατομικές.

Η δική μου προτεραιότητα,  ο στόχος μου είναι να μη χρεοκοπήσουμε και να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη και το Ευρώ. Με οποιοδήποτε κόστος. Από παλιά το δίλημμα ήταν αν  η Ελλάδα ανήκει στη Δύση ή στην Ανατολή. Με την είσοδό μας στην Ενωμένη Ευρώπη επιλέξαμε τη Δύση και δεχτήκαμε ότι μας συνέφερε να είμαστε μια επαρχία της Ενωμένης Ευρώπης. Βγαίνοντας από τη Ευρώπη, αργά ή γρήγορα, θα γίνουμε επαρχία της αναδυόμενης ισχυρής Τουρκίας.

Σας είπα ότι η δική μου προτεραιότητα είναι να μη χρεοκοπήσουμε και να μείνουμε στο Ευρώ. Από τις ενέργειες  κάποιου τρίτου μπορεί κανείς να υποθέσει τους στόχους του.

Σας ερωτώ: Οι ενέργειες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. σας δημιουργούν την πεποίθηση ότι έχουν ως πρωταρχικό στόχο να μη χρεοκοπήσουμε;

Αν τον είχαν θα είχαν συμφωνήσει, εδώ και καιρό, σε δύο τρία μέτρα αμέσου εφαρμογής που θα κατοχύρωναν την παραμονή μας στο Ευρώ.

Τι είναι αυτά τα μέτρα;

Η άμεση μαζική πώληση ή ενεχυρίαση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πολύ μεγάλα έσοδα  100-150 δις που θα χρησιμοποιούνταν  για τη μείωση του χρέους. Δύο συγκεκριμένες πρακτικές προτάσεις που επιτυγχάνουν αυτό το στόχο έχουν τεθεί υπόψη της κυβέρνησης εδώ και αρκετό καιρό η οποία όμως  δεν έχει κάνει τίποτε (ίσως φοβάται  τι θα πει ο κ. Τσίπρας). Πρώτη προτεραιότητα είναι να μη χρεοκοπήσουμε ή να μη στενοχωρήσουμε τον κ. Τσίπρα;

Σημειώστε ότι αν γινόταν μια τέτοια μαζική μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων θα ακολουθούσε ένα κύμα ξένων επενδύσεων για να αξιοποιηθούν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία. Από -5% ρυθμό ανάπτυξης μπορεί να πηγαίναμε σε +5% ρυθμό ανάπτυξης. Χιλιάδες άνθρωποι θα έπιαναν δουλειά.

Η δεύτερη κατηγορία μέτρων είναι η άμεση μαζική περικοπή κρατικών δαπανών, τόση ώστε ήδη τον Ιανουάριο του 2012 να έχομε πρωτογενές πλεόνασμα. Κατευθυντήρια σκέψη πρέπει να είναι να κοπεί τελείως κάθε δαπάνη που δεν είναι απαραίτητη στη ζωή μας. Να θέσουμε για παράδειγμα το ερώτημα: Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ΟΣΕ; Εγώ λέω ναι. Το ίδιο νομίζω  λένε οι περισσότεροι. Σημειώστε ότι ο ΟΣΕ μπορεί να περιλαμβάνεται στο μπλοκ των περιουσιακών στοιχείων που θα πουληθεί οπότε αργά ή γρήγορα θα αναβιώσει ιδιωτικός και αποδοτικός. Μπορείτε να ζήσετε χωρίς δημοτικούς ραδιοσταθμούς; Ζούμε εδώ και 2 εβδομάδες χωρίς ΕΡΤ λόγω της απεργίας του προσωπικού της. Ο Ελληνικός λαός δεν φαίνεται να έχει υποστεί κάποια βλάβη. Θα μπορούσε η ΕΡΤ να κλείσει για τα επόμενα τρία χρόνια έως ότου ορθοποδήσει η Ελληνική οικονομία. Όμως, 100 και πλέον βουλευτές των 3 συνεργαζομένων στην κυβέρνηση κομμάτων ζητούν να υποχωρήσει η κυβέρνηση και να δεχτεί τα αιτήματα των απεργών. Με αυτή την κυρίαρχη νοοτροπία στα δύο μεγάλα κόμματα, θεωρείτε πιθανό ότι η κυβέρνηση θα περιορίσει τις δαπάνες ώστε να έχουμε, ήδη από τον Ιανουάριο, πρωτογενές πλεόνασμα;

Δεν πρέπει να ξοδεύουμε για ό,τι  δεν είναι απαραίτητο για τη ζωή. Όταν η οικονομία συνέλθει μπορεί να επανεξετάσουμε κάθε περίπτωση χωριστά.

Όπως σας είπα ο χρόνος τρέχει. Έχουμε λίγες εβδομάδες για να αποτρέψουμε το χονδρό κούρεμα του χρέους και τη συνακόλουθη χρεοκοπία.

Σε αυτή την πραγματικότητα δεν έχει τόση σημασία η συγκυβέρνηση.  Αυτό που χρειάζεται είναι ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, να δηλώσουν ότι θέτουν ως πρωταρχικό τους στόχο την αποφυγή της χρεοκοπίας και την παραμονή στην Ευρωζώνη. Στη συνέχεια να προχωρήσουν στην πραγματοποίηση του κοινού αυτού στόχου.  Αν πράγματι επιδιώκουν την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, να αναλάβουν  πλήρως το κόστος αυτής της επιλογής.

Είναι ρεαλιστικό να γίνει κάτι τέτοιο; Η συμπεριφορά και των δύο κομμάτων δεν επιτρέπει καμιά αισιοδοξία. Θέλω να είμαι απολύτως σαφής. Αν δεν διαθέσουμε, μαζικά, περιουσιακά στοιχεία και αν δεν περιορίσουμε δραστικά τις κρατικές δαπάνες, θα χρεοκοπήσουμε. Το λέω με την ίδια βεβαιότητα με την οποία ισχυρίζομαι ότι αύριο θα είναι Τετάρτη.

Και τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., θεωρούν ότι η πολιτική είναι ισοδύναμη με την πραγματοποίηση δαπανών. Ξέρουν να ξοδεύουν αλόγιστα, δεν ξέρουν πως να εξοικονομούν. Και τα δύο κόμματα είναι εμποτισμένα με αυτή τη νοοτροπία. Δεν αλλάζουν και δεν μπορούν να αλλάξουν. Γι αυτό φθάσαμε εδώ.

Πολιτικά μία είναι η λύση. Να τα εξαφανίσει και τα δύο κόμματα, με τη ψήφο του, ο Ελληνικός λαός.

Απέναντι σε αυτή την προοπτική τι μπορούν να κάνουν όσοι θέτουν ως στόχο την παραμονή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό πυρήνα; Μία είναι η λύση: να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε ένα μέτωπο για ευρωπαϊκή Ελλάδα που στις εκλογές θα σταθεί απέναντι στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ.

Το πρόβλημα με την πρόταση είναι ότι οι περισσότεροι πολιτικοί ασχολούνται περισσότερο με την εκλογή τους και λιγότερο με τη τύχη της Ελλάδας στην Ευρώπη. Συνεπώς, το μέτωπο για ευρωπαϊκή Ελλάδα, για να είναι αξιόπιστο,  πρέπει να αποτελείται κυρίως από ανθρώπους που μέχρι σήμερα αποστρέφονται την πολιτική.  Επαγγελματίες, επιστήμονες, επιχειρηματίες. Άνθρωποι όπως εσείς.

Διευκρινίζω ότι η βουλευτική ιδιότητα δεν απαιτεί πλήρη απασχόληση. Ο βουλευτής μπορεί να συνεχίσει να κάνει τη δουλειά του και παράλληλα να προσφέρει τις γνώσεις του και τις εμπειρίες του κατά τη διαμόρφωση των νόμων που ρυθμίζουν την κοινωνική μας ζωή. Δείτε τη Βουλή ως μερική απασχόληση, όπως είναι για παράδειγμα οι βουλευτές στην Ελβετία.

Σε αντίθεση με τον βουλευτή, ο υπουργός,  δεν μπορεί και δεν πρέπει να κάνει οτιδήποτε άλλο εκτός των υπουργικών του καθηκόντων.

Σύμφωνα με τα ελληνικά πολιτικά έθιμα η κυβέρνηση απαρτίζεται από βουλευτές. Εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί διορίζονται σπάνια. Και όταν διορίζονται θεωρούνται κατά κάποιο τρόπο ελλειμματικοί σε σύγκριση με τους κοινοβουλευτικούς.

Ειδικά στη σημερινή συγκυρία, πιστεύω πως μια κυβέρνηση αποκλειστικά με εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς θα ήταν η ιδανική λύση. Αν κάποιος βουλευτής ήθελε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση θα έπρεπε να παραιτηθεί προηγουμένως από τη Βουλή και να δεσμευτεί ότι δεν θα συμμετάσχει στις επόμενες εκλογές.

Συνοψίζω τα παραπάνω. Η διαφαινόμενη προοπτική είναι ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να εξασφαλίσει τα πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτούνται για να εξασφαλίσει τη συνέχεια της Ευρωπαϊκής υποστήριξης. Για να μετριαστεί αυτός ο κίνδυνος θα ήταν χρήσιμη η δημιουργία ενός μετώπου ανθρώπων – που στην πλειοψηφία τους δεν έχουν εμπλακεί στα κόμματα – και έχουν ως προτεραιότητα την παραμονή της Ελλάδας στον  πυρήνα της Ευρωζώνης.

Το μέτωπο, όταν συσταθεί, θα μπορούσε να δεσμευτεί ότι:

  • θα στηρίξει κυβέρνηση εξωκοινοβουλευτικών (πολιτικών και μη)
  • θα καταργήσει τους υπέρ τρίτων φόρους
  • θα κόψει κάθε περιττή κρατική δαπάνη, κάθε δαπάνη που δεν συμβάλλει ευθέως στο ευ ζην των πολιτών με στόχο την άμεση δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος
  • θα συνεννοηθεί με την Ευρώπη ώστε, αντί να χορηγεί μόνο δάνεια, να αγοράσει ανενεργά περιουσιακά στοιχεία του κράτους αποτιμημένα σε αξίες κανονικής αγοράς
  • θα προσαρμόσει την εργατική νομοθεσία αντιγράφοντας τη νομοθεσία μιας ανταγωνιστικής και λειτουργικής ευρωπαϊκής χώρας (π.χ. της Ολλανδίας ή της Φινλανδίας)
  • θα επιταχύνει την εφαρμογή της νέας νομοθεσίας για την Παιδεία
  • θα υιοθετήσει και εφαρμόσει όλους τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς της Ε.Ε.

Ανέφερα τις κυριότερες δεσμεύσεις αμέσου εφαρμογής. Κάθε μια από αυτές θα διευκολύνει την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και τις επενδύσεις που θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη.

Ο καθένας από εμάς πρέπει να συνειδητοποιήσει τους κινδύνους που διατρέχουμε στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου. Δεν μπορούμε να αναβάλλουμε γι αργότερα. Και το σπουδαιότερο: δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι κάποιος άλλος θα κάνει τη δουλειά για μας.

Back To Top