Αφού τα έκαναν αυτοί (οι πασόκοι, έστω και αν δεν τ’ αποδείξαμε), γιατί να μην τα κάνουμε και εμείς; Αυτή φαίνεται να είναι η βασική γραμμή πλεύσης της Νέας Δημοκρατίας.
Ο πρωθυπουργός φωνάζει βέβαια ότι επιδεικνύει «μηδενική ανοχή» στη διαφθορά αλλά, παραδόξως, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η «μηδενική ανοχή» –όπως εφαρμόζεται στην πράξη από την κυβέρνησή του– διευκολύνει την ανάπτυξή της.
Κάθε χρόνο η Διεθνής Διαφάνεια πραγματοποιεί παγκόσμια έρευνα για την κατάρτιση του Βαρόμετρου της Διαφθοράς. Το ερώτημα «τον τελευταίο χρόνο λαδώσατε για να κάνετε τη δουλειά σας;» είναι από τα χαρακτηριστικότερα. Το 27% των Ελλήνων το 2007 είπε «…ναι λαδώσαμε». Ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι 5%, ενώ στις περισσότερες χώρες του ευρώ είναι κάτω από 2%. Το 2006 δήλωσε ότι λάδωσε το 17% των Ελλήνων. Το 2005 το 12%. Το 2004 το 11%.
Το πρώτο έτος της σεμνής και ταπεινής διακυβέρνησης, το 11% των Ελλήνων δήλωσε ότι λάδωσε για να κάνει τη δουλειά του. Τον δεύτερο χρόνο το ποσοστό ανέβηκε σε 12%. Τον τρίτο χρόνο σε 17%. Τον τέταρτο σε 27%. Οποιος θέλει να βρει τη συνολική ετήσια έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας, να μάθει τη μεθοδολογία, να συγκρίνει τι συμβαίνει σε άλλες χώρες μπορεί να αναζητήσει στο Google το λήμμα «Global Corruption Barometer 2007» ή κάποιο από τα άλλα τρία έτη που αναφέρω.
Αυτά είναι μετρημένα στοιχεία. Απέναντι σε αυτά έχουμε δηλώσεις προθέσεων, εξαγγελίες, υποσχέσεις, διαβεβαιώσεις σε πρωθυπουργικό επίπεδο. Τι πρέπει να πιστέψουμε; Τα μετρημένα στοιχεία ή τα λόγια, τα λόγια, τα λόγια;
Την περασμένη Δευτέρα σε συνέδριο της Διεθνούς Διαφάνειας μίλησε ο πρωθυπουργός. Τι είπε; Και τι δεν είπε!
– «Γνώμονάς μας είναι η ισότητα όλων απέναντι στους νόμους. Δεν γίνονται ανεκτές παράνομες συμπεριφορές».
– «Η βούλησή μας είναι ισχυρή. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη: Νομιμότητα παντού. Χρηστή διοίκηση παντού. Διαφάνεια παντού».
– «Θεσπίσαμε αυστηρά νομοθετικά μέτρα, που κλείνουν τα “παράθυρα” της συναλλαγής».
– «Προβλέψαμε την υποχρεωτική δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως όλων των πράξεων διορισμών, αμοιβών και συμμετοχής σε επιτροπές, ώστε τα πάντα να έρχονται στο φως της δημοσιότητας».
– «Δημοσιοποιούνται όλα τα στοιχεία της κρατικής διαφήμισης, ώστε να γνωρίζει κάθε πολίτης πού και πώς διατίθεται το δημόσιο χρήμα».
– «Δώσαμε, παράλληλα, στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης όλα όσα χρειάζεται για να προχωρήσει, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, στην αδειοδότηση ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, τόσο στο αναλογικό, όσο και στο ψηφιακό περιβάλλον. Ο,τι δεν έγινε εδώ και 20 χρόνια, γίνεται τώρα».
Θα αρχίσω από το τέλος: «Δώσαμε στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης όλα όσα χρειάζεται…». Μα δεν ξέρω αν συνειδητοποιείτε ότι ο πρωθυπουργός έδωσε… όλα όσα χρειάζεται σε ένα Συμβούλιο του οποίου η θητεία έληξε το καλοκαίρι του 2006 και δεν έχει ακόμη ανανεωθεί. Ποιο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης θα δώσει τις άδειες στους σταθμούς ραδιοτηλεόρασης; Ποιο θα βάλει τάξη στη ραδιοτηλεοπτική αναρχία; Ποιος εμποδίζει την κυβέρνηση να επιλέξει ένα ΕΣΡ άξιο της αποστολής που του έχει ανατεθεί; Ενισχύει την ανεξαρτησία της ανεξάρτητης αρχής ή το κύρος των αποφάσεών της η ασυγχώρητη καθυστέρηση διορισμού του νέου συμβουλίου; Ο αρμόδιος για το ΕΣΡ υπουργός, ο κ. Ρουσόπουλος, δήλωσε πριν από λίγες ημέρες ότι «η σημερινή κυβέρνηση δεν συναλλάσσεται με κανέναν». Μα αν δεν συναλλάσσεται, γιατί δεν ορίζει το νέο ΕΣΡ;
Δημοσιοποιούνται τα στοιχεία της κρατικής διαφήμισης και… έτσι μαθαίνουμε ότι εφημερίδες με ελάχιστη κυκλοφορία παίρνουν περισσότερη κρατική διαφήμιση από εφημερίδες με 20πλάσια κυκλοφορία. Εκατομμύρια για κρατική διαφήμιση που δεν θα δει κανείς. Τα λεφτά είναι δικά μας, όμως τα μοιράζει ο κ. Ρουσόπουλος. Σε ποιους; Σε εφημερίδες που ποτέ δεν πιάσαμε στα χέρια μας και, το χειρότερο, μας διαβεβαιώνει πάντα ο κ. Ρουσόπουλος ότι τα μοίρασε χωρίς καν να συναλλαγεί! Ετσι απλά, εκατομμύρια σε εφημερίδες χωρίς κυκλοφορία! Γιατί;
Τα πάντα στη δημοσιότητα! «Προβλέψαμε την υποχρεωτική δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως όλων των πράξεων διορισμών, αμοιβών και συμμετοχής σε επιτροπές», δήλωσε ο πρωθυπουργός. Μια και υπάρχει τόση δημοσιότητα και διαφάνεια, παρακαλώ κάποιον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μας δώσει τον κατάλογο όσων διορίστηκαν περισσότερες από μία φορές σε συμβούλια και επιτροπές τα τελευταία 4 χρόνια. Πόσοι έχουν καταλάβει 2, 3, 4, 5 θέσεις;
«Η κυβέρνηση δεν συναλλάσσεται», είπε ο κ. Ρουσόπουλος. «Κλείνουν τα παράθυρα της συναλλαγής», είπε ο κ. Καραμανλής. Το παραθυράκι όμως του μαύρου ταμείου των καναλαρχών και εκδοτών έμεινε ανοιχτό. Τόσο ο κ. Καραμανλής όσο και ο κ. Ρουσόπουλος αρνήθηκαν να το κλείσουν. Γιατί; Κάθε κανάλι εθνικής εμβέλειας έχει, χάρη στο παραθυράκι που άφησε ανοιχτό η κυβέρνηση, περισσότερα από 3 εκατ. ευρώ (το 2% των συνολικών εσόδων του καναλιού επιτρέπεται να ξοδεύονται χωρίς κανένα απολύτως δικαιολογητικό) τον χρόνο –κάθε χρόνο– για να αγοράζει χωρίς απόδειξη ή άλλο στοιχείο dvd και συνειδήσεις. Διότι έτσι αποφάσισαν οι κ. Καραμανλής και Ρουσόπουλος (και Αλογοσκούφης). Γιατί;
Για τις δύο πρώτες δηλώσεις του κ. Καραμανλή τι να πω; Καλύτερα να χαμογελάσουμε θλιμμένα. Τα όσα έγιναν με τα Ταμεία και τα δομημένα ομόλογα ήταν το αποτέλεσμα κατά συρροήν παραβίασης νόμων και διατάξεων. Για όλες αυτές τις παραβιάσεις δεν τιμωρήθηκε κανένας. Ενας υπουργός έχασε το χαρτοφυλάκιό του όχι διότι ανέχθηκε την παραβίαση νόμων αλλά διότι επέλεξε λάθος γενικό γραμματέα. Αλλωστε, η κυβερνητική αντίληψη για τους νόμους είναι εξαιρετικά ευέλικτη. Αλλοτε δεν τηρούνται οι νόμοι, διότι και το ΠΑΣΟΚ δεν τους τηρούσε. Αλλοτε δεν τηρούνται, διότι έτσι κάνουν όλοι. Αλλοτε διότι η τήρησή τους θα προκαλούσε κοινωνικά προβλήματα. Αλλοτε διότι φταίνε άλλοι. Αλλοτε διότι δεν ήλθε ακόμη η ώρα τους. Αλλοτε διότι δεν εκδόθηκε ακόμη η ερμηνευτική εγκύκλιος. Αλλοτε διότι απλώς δεν μας αρέσει. Κατά το flexicurity της εργατικής νομοθεσίας, η κυβέρνηση θα μπορούσε να διεκδικήσει την καθιέρωση και κατοχύρωση του όρου flexinomia για να περιγράψει το σύγχρονο ελληνικό κράτος δικαίου. Η κυβέρνηση τα έχει προφανώς μπερδέψει με την επανίδρυση του κράτους. Αντί να εισαγάγει βαθμούς ευελιξίας στην αγορά εργασίας στον δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, εισήγαγε ευελιξία στον τρόπο αντιμετώπισης των νόμων.
Παρέθεσα στην αρχή τα στοιχεία των μετρήσεων της Διεθνούς Διαφάνειας για τη διαφθορά. Αναδεικνύουν τη διαρκή επιδείνωση. Μπορεί να αναστραφεί η τάση αυτή; Ασφαλώς ναι, απαντώ. Μπορεί να περιμένουμε κάτι από τη σημερινή κυβέρνηση; Φοβάμαι πως όχι. Τον πρώτο χρόνο της κυβέρνησης Καραμανλή μπορεί να με θεωρούσατε άδικο ή προκατειλημμένο. Τον τέταρτο όμως χρόνο θα είστε εσείς προκατειλημμένοι αν διαφωνήσετε μαζί μου.
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 20.01.2008
Σχετικές δημοσιεύσεις
