Οι τοποθετήσεις του κ. Σημίτη προκαλούν θλίψη. Το μόνο που τον απασχολεί είναι η “διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης” και ο αποκλεισμός του ιδιωτικού τομέα. Το γεγονός ότι η σημερινή ολοσχερής χρεοκοπία του συστήματος έγινε από ασφαλιστικά ταμεία “δημόσιου χαρακτήρα” δεν φαίνεται να τον απασχολεί. Ο κ. Σημίτης επιστρέφει στις ιδεολογικές προκαταλήψεις του ‘80 που έριξαν πίσω την Ελλάδα κατά 20 χρόνια.
Η διαβεβαίωση του κ. Σημίτη ότι θα διατηρηθεί η τριμερής χρηματοδότησης δεν απαντά στο ερώτημα γιατί η χρηματοδότηση αυτή του κράτους προς τα ταμεία, που καθιερώθηκε με το ν. 2084/92, δεν καταβλήθηκε (παρανόμως) στη διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του κ. Σημίτη, ενώ αντιθέτως καταβλήθηκαν (ενώ ο ν. 2084/92 το απέκλειε) κοινωνικοί πόροι στα ευγενή ταμεία, π.χ. της ΔΕΗ και του ΟΤΕ (στους κολλητούς του συστήματος).
Επισημαίνω ότι αν δεν δοθεί στη δημοσιότητα – χωρίς περικοπές – η έκθεση των βρετανών αναλογιστών δεν μπορεί να γίνει σοβαρός διάλογος. Ούτε μπορεί να συζητηθούν σοβαρά οι προτάσεις της κυβέρνησης αν δεν συνοδεύονται από εκτίμηση των ίδιων βρετανών αναλογιστών γι το τι επιπτώσεις θα έχουν.
Επισημαίνω επίσης τη σημασία της καθυστερήσεως στο λήψη αποφάσεων από τον κ. Σημίτη: ενώ ο κ. Σπράος υπολόγιζε το αναλογιστικό έλλειμμα το 1996 σε 190% του ΑΕΠ, πέντε χρόνια αργότερα οι βρετανοί αναλογιστές το ανεβάζουν σε 280% του ΑΕΠ (δηλαδή 38 τρισεκατομμύρια παραπάνω!!!)
Το πόσο άδικη και αναποτελεσματική είναι παρέμβαση της κυβέρνησης, μπορεί να αποδεχθεί αρκεί η κυβέρνηση Σημίτη να απαντήσει στο παρακάτω ερώτημα: ποιες κατηγορίες ασφαλισμένων και σε ποια ταμεία θα πάρουν σύνταξη μικρότερη από τα χρήματα που έχουν πληρώσει με τις εισφορές τους και ποιες κατηγορίες ασφαλισμένων και από ποια ταμεία θα πάρουν σύνταξη μεγαλύτερη από ό,τι αναλογούν οι εισφορές τους.
Οι προτάσεις της κυβέρνησης, αν υιοθετηθούν, θα οδηγήσουν απλώς στην αναβολή της χρεοκοπίας για λίγα χρόνια αργότερα. Οι κυβερνητικές προτάσεις είναι μια τρύπα στο νερό, διότι το σύστημα που «έφαγε» τα λεφτά των ασφαλισμένων παραμένει ανέγγιχτο, για να τα ξαναφάει.
Οι Φιλελεύθεροι πιστεύουν ότι η μεταρρύθμιση στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να προχωρήσει αμέσως και να στοχεύει μακροπρόθεσμα στην καθιέρωση ενός κεφαλαιοποιητικού συστήματος υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης. Με την εξασφάλιση όσων είναι ήδη συνταξιούχοι, ότι δεν θα επηρεασθούν από τη μεταρρύθμιση. Oι εργαζόμενοι κατά το χρόνο εφαρμογής του νέου συστήματος θα έχουν το δικαίωμα επιλογής μεταξύ του ισχύοντος αναδιανεμητικού συστήματος και του νέου κεφαλαιοποιητικού. Όλοι οι νέοι εργαζόμενοι που μπαίνουν για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας θα υπάγονται υποχρεωτικά στο νέο σύστημα. Η ασφαλιστική αποταμίευση καθώς και η “εργοδοτική εισφορά” θα αποτελούν ατομική ιδιοκτησία του κάθε εργαζόμενου, την οποία κανείς δεν θα μπορεί να ιδιοποιείται. Οι γενναίες επιδοτήσεις των συντάξεων, όσων δεν επιτυγχάνουν να συγκεντρώσουν στον ασφαλιστικό λογαριασμό τους το αναγκαίο κεφάλαιο για μια αξιοπρεπή συνταξιοδότηση θα χρηματοδοτούνται αποκλειστικά μέσω της γενικής φορολογίας. Θα υπάρχει υποχρεωτική καταβολή ασφαλίστρων, αλλά ελεύθερη επιλογή μεταξύ ασφαλιστικών φορέων –ιδιωτικών ή δημοσίων- και ελεύθερη μεταφορά των ατομικών ασφαλιστικών λογαριασμών από φορέα σε φορέα. Oι ασφαλιστικές συνεισφορές θα εκπίπτουν του φόρου και για τους εργαζομένους και για τις εταιρίες τους. Kατ’ αυτόν τον τρόπο, ο κάθε εργαζόμενος, ενθαρρύνεται να αποταμιεύσει, εξοικονομεί φόρους, διαμορφώνει ελεύθερα το επενδυτικό του χαρτοφυλάκιο και συνεπώς το συνταξιοδοτικό του μέλλον και απολαμβάνει πολύ καλύτερης σύνταξης.
Η υπεροχή της Φιλελεύθερης πρότασης ελέγχεται από κάθε εργαζόμενο που δεν έχει παρά να διαπιστώσει ότι αν είχε καταθέσει τις ασφαλιστικές εισφορές του (εργαζόμενου και εργοδότη) στην κρατική Εθνική Τράπεζα και όχι στο ταμείο του, μόνο με το τόκο, θα εδικαιούτο διπλής έως τριπλής σύνταξης σε σύγκριση με εκείνη που του δίνει το ταμείο του. Αν μάλιστα τις τοποθετούσε σε επενδυτικό λογαριασμό, η απόδοση θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Προς αυτή την κατεύθυνση, που επιτάσσει η κοινή λογική, πρέπει να κινηθεί το αναμορφωμένο ασφαλιστικό σύστημα.
Δημοσιεύτηκε στην Ημερισία του Σαββάτου 20.04.2001