Ολοι νομίζω γνωρίζουν ότι τα χάλια της Ολυμπιακής οφείλονται κυρίως στο γεγονός ότι τη διοίκηση ασκούσε το κόμμα, η κυβέρνηση, ή ο υπουργός Μεταφορών και πάντως όχι η διορισμένη διοίκηση. Με συνέπεια να παίρνονται αποφάσεις με πολιτικά ή κομματικά κριτήρια και όχι το συμφέρον της επιχείρησης.
Για να διευκολυνθεί το πολιτικό σύστημα στη διοίκηση της Ολυμπιακής, διορίζονταν κατά κανόνα «βολικοί» άνθρωποι αμφίβολης διοικητικής επάρκειας.
Θυμήθηκα την Ολυμπιακή παρακολουθώντας τη στάση του υπουργού Μεταφορών αναφορικά με το ωράριο λειτουργίας του μετρό. Ο δήμαρχος της Αθήνας ζήτησε την επέκταση του ωραρίου κατά δύο ώρες και ο υπουργός Μεταφορών αποφάσισε να ικανοποιήσει το αίτημα. Ποιο θα είναι το όφελος και πόσο θα κοστίσει; Πόσοι εκτιμάται ότι θα είναι οι επιβάτες που θα εξυπηρετηθούν και πόσο θα κοστίσει στην εταιρεία λειτουργίας του μετρό (ΑΜΕΛ) η εξυπηρέτηση αυτή; Η διοίκηση της ΑΜΕΛ δεν έχει άποψη;
Κατά τη γνώμη μου ο ρόλος του υπουργού Μεταφορών δεν ήταν να δώσει εντολή στην ΑΜΕΛ να ικανοποιήσει το αίτημα του δημάρχου, αλλά να καλέσει τους συγκοινωνιακούς φορείς της Αθήνας να προτείνουν την ορθολογικότερη λύση στο υπαρκτό πρόβλημα «μεταμεσονύκτιες μεταφορές». Διότι, αν τη δουλειά μπορεί να την κάνει μια βάρκα, δεν δρομολογείς ένα υπερωκεάνιο.
Το μετρό έχει κοστίσει μέχρι σήμερα περί τα 4,5 δισ. ευρώ. Αν δεχθούμε 20ετή απόσβεση της επένδυσης, η ανά ώρα λειτουργίας ανάλωση κεφαλαίου φθάνει τα 32.000 ευρώ περίπου. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν οι λειτουργικές δαπάνες (μισθοί, ηλεκτρικό ρεύμα, κ.λπ.). Εκανα αυτούς τους υπολογισμούς, έτσι «στο πόδι», και αναρωτήθηκα, αν κατά τις δύο μεταμεσονύκτιες ώρες του Σαββάτου θα διακινηθούν αρκετές χιλιάδες επιβάτες, ώστε να δικαιολογήσουν το τρομακτικό κόστος κίνησης του μετρό. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα ήταν απείρως ορθολογικότερη η δρομολόγηση ειδικών μεταμεσονύκτιων λεωφορείων που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολύ καλύτερη γεωγραφική κάλυψη και εξυπηρέτηση στους «ξενύχτηδες» από ό,τι το μετρό.
Τις δικές μου αντιρρήσεις όφειλε να εκφράσει η διοίκηση της ΑΜΕΛ. Μου φαίνεται ότι δεν το έκανε, για να μη στενοχωρήσει τον υπουργό. Είναι μια «βολική» διοίκηση.
Είναι ένα πολύ κακό σημάδι για το μέλλον του μετρό. Αντιθέτως αντιρρήσεις προέβαλαν οι εργαζόμενοι (στις 6/2/04 η Καθημερινή δημοσίευσε εκτενή και ενδιαφέρουσα επιστολή του εργαζόμενου κ. Δ. Γιαννησόπουλου). Απόδειξη ότι στις καινούργιες δημόσιες επιχειρήσεις δεν έχουν ακόμη επικρατήσει τα συνδικαλιστικά ήθη και έθιμα που κυριαρχούν στις παλαιές.
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 12.02.2008
Σχετικές δημοσιεύσεις
