Πριν από λίγους μήνες, τον Οκτώβριο 2007, η υπό τον κ. Ν. Αναλυτή επιτροπή για το Ασφαλιστικό, έδωσε στη δημοσιότητα την πρώτη της έκθεση με τίτλο «ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ».
Το «ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ» αυτό απεδείχθη χρήσιμο για να κατανοήσω τι επιχειρεί η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο που κατέθεσε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή.
Την κατάθεση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου ακολούθησε μπαράζ απεργιακών κινητοποιήσεων των ισχυρών συνδικάτων του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Οι οργανωμένες συντεχνίες πολιορκούν την κυβέρνηση, παραλύουν τη χώρα με θύμα τον «άμαχο» πληθυσμό.
Τα παράθυρα των τηλεοράσεων μας «πληροφορούν» κάθε βράδυ για τις δραματικές διαστάσεις του «εμφυλίου» πολέμου και οι εφημερίδες αναλύουν τις επώδυνες αλλαγές που φέρνει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Το διαμορφούμενο σκηνικό επιβάλλει στην κυβέρνηση ένα σχεδόν ηρωικό ρόλο: Της μετωπικής σύγκρουσης με τις ισχυρές συντεχνίες, της αντίστασης μέχρι τελικής επικράτησης. Πραγματικό Χόλυγουντ.
Μπροστά σε αυτή την χολιγουντιανή υπερπαραγωγή ποιος θα κάτσει να δει τι, στην πραγματικότητα, προβλέπει το νομοσχέδιο;
Στο «ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ» του κ. Αναλυτή οροθετείται το ασφαλιστικό πρόβλημα ως εξής: Η συνολική δαπάνη συντάξεων το 2007 ήταν 23,8 δις ευρώ (12,5%) του ΑΕΠ και προορίζεται (αν δεν αλλάξει κάτι) να φθάσει τα 32,7 δις ευρώ το 2015 και 40,8 δις ευρώ το 2020 (με τιμές 2007). Ο κ. Αναλυτής επισημαίνει ότι οι αριθμοί αυτοί είναι υποτιμημένοι, δηλαδή η κατάσταση είναι χειρότερη. Αυτή η αράδα του «ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΟΣ» εξηγεί γιατί ενδιαφέρονται για το ασφαλιστικό μας η Ε.Ε. και οι διεθνείς οργανισμοί. Φοβούνται ότι η οικονομία μας δεν μπορεί να αντέξει τέτοιες δαπάνες.
Στην παραπάνω πραγματικότητα τι συνεισφέρει το κυβερνητικό νομοσχέδιο; 0,3 δις ευρώ ετησίως εξ αιτίας της αύξησης μερικών ορίων ηλικίας! Δηλαδή η συνολική δαπάνη το 2015 από 32,7 δις ευρώ θα περιοριστεί σε 32,4 δις ευρώ! (Τόση μεταρρύθμιση κινδυνεύει να μας ζαλίσει)
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα εξοικονομήσει και 1,5 δις ευρώ διοικητικές δαπάνες από τη συγχώνευση των ταμείων. Εγώ ισχυρίζομαι ότι η συγχώνευση των ταμείων όπως προβλέπεται να γίνει με το νομοσχέδιο, όχι μόνο δεν θα οδηγήσει σε μείωση των δαπανών τους, αλλά σε αύξηση τους. Με την ευκαιρία ελπίζω ότι η ΕΣΤΙΑ θα ζητήσει να πληροφορηθεί πόσα από τα 23,8 δις της συνολικής δαπάνης συντάξεων το 2007 ήταν παροχές και πόσα διοικητικές δαπάνες. Για να γνωρίζουμε από ποιο ποσό θα μετρηθεί η προβλεπόμενη μείωση του 1,5 δις ευρώ.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι: Στα συνολικά οικονομικά του ασφαλιστικού, το νομοσχέδιο είναι μια τρύπα στο νερό.
Αναφέρεται στο «ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ»: «Αποτελεί ελληνική «πατέντα» εργαζόμενοι με ίδιες εισφορές, ίδια έτη υπηρεσίας και ίδιους μισθούς να παίρνουν διαφορετικές συντάξεις. Ορισμένες κατηγορίες ασφαλισμένων χρησιμοποιώντας πολιτικές πιέσεις πριμοδοτούνται από ειδικές ρυθμίσεις, τόσο πολλές ώστε να αποτελούν πλέον κανόνα και όχι εξαίρεση, εις βάρος τελικά πιο «αδύναμων» επαγγελματικών ομάδων». «Η νομοθετική πολυπλοκότητα συνεπάγεται αδιαφάνεια και τελικώς αδικία».
Περιορίζει το νομοσχέδιο την νομοθετική πολυπλοκότητα; Όχι βέβαια! Στο υφιστάμενο νομοθετικό οικοδόμημα τοποθετεί μια επίστρωση νέων νομοθετικών ρυθμίσεων που αυξάνουν την πολυπλοκότητα και συνεπώς την αδιαφάνεια.
Περιορίζει τις αδικίες; Όχι βέβαια! «Δεν αλλάζει τίποτε με τη ΔΕΗ» είπε η κ. Υπουργός στη τηλεόραση. Το άρθρο 3 του νομοσχεδίου επιβεβαιώνει την ουσία του ισχυρισμού της. Το 2007, για τους 26.000 συνταξιούχους της ΔΕΗ, ο κρατικός προϋπολογισμός συνεισέφερε περί τα 800 εκ. ευρώ. Δηλαδή 30.769 ευρώ ανά συνταξιούχο, όταν η μέση ετήσια σύνταξη των τριών μεγάλων ασφαλιστικών οργανισμών ΙΚΑ, ΟΑΕΕ και ΟΓΑ είναι κάτω από 7.000 ευρώ. Με ποια λογική όμως, με ποια ηθική, πρέπει να πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι 30.769 ευρώ ετησίως ανά συνταξιούχο της ΔΕΗ;
Θα πείτε: «Τόση φασαρία για τίποτε»; Η αλήθεια είναι ότι το νομοσχέδιο είναι, όπως ήδη είπα, μια τρύπα στο νερό. Αποπροσανατολίζει και μεταθέτει για το μέλλον και κάτω από δυσμενέστερους όρους την αντιμετώπιση του ασφαλιστικού. Το «τίποτε» όμως αναφέρεται μόνο στο ασφαλιστικό. Διότι η «φασαρία»:
-
- αναδεικνύει την αφασία της αντιπολίτευσης
- επιτρέπει στην κυβέρνηση να εμφανιστεί δήθεν μαχόμενη κατά των συντεχνιών
- επιτρέπει στα συνδικάτα να συσπειρώσουν τα μέλη τους, να επιδείξουν την ισχύ τους και να προειδοποιήσουν για το τι θα μπορούν να κάνουν αν πραγματικά επιδιωχθεί ο περιορισμός των προνομίων τους.
Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί από τη Βουλή, αλλά το ασφαλιστικό πρόβλημα θα παραμείνει οξύτερο. Για την επόμενη κυβέρνηση.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Εστία” 11.03.2008
Σχετικές δημοσιεύσεις
