Διάβασα στις εφημερίδες ότι η ΔΕΗ προωθεί μια νέα μορφή συνεργασιών. Συνάπτει συμμαχίες με εταιρείες για τη δημιουργία νέων ηλεκτροπαραγωγικών σταθμών, με κοινό χαρακτηριστικό ότι την κατασκευή θα αναλάβει μια νέα ξεχωριστή εταιρεία, στην οποία η ΔΕΗ θα κατέχει το 49% και ο συνεταίρος της το 51%. Εχουν ήδη ανακοινωθεί δύο τέτοιες συνεργασίες, μία με τον γερμανικό κολοσσό RWE και μία με τη Χαλυβουργική. Φαίνεται ότι η ΔΕΗ βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις και με άλλες εταιρείες που φιλοδοξούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα της RWE και της Χαλυβουργικής.
Χαρακτηριστικό κάθε μονοπωλίου είναι η αυτονόητη επιδίωξη διατήρησης του μονοπωλίου και η εξόντωση του ανταγωνισμού. Η κρυφή φιλοδοξία κάθε επιχείρησης είναι να μετατραπεί σε μονοπώλιο. Να περιορίσει στο ελάχιστο τους επιχειρηματικούς κινδύνους που θα κληθεί ενδεχομένως να αντιμετωπίσει.
Κατανοώ, συνεπώς, τις επιδιώξεις της ΔΕΗ και αν ήμουν μέτοχος της επιχείρησης θα ήμουν ευχαριστημένος, επειδή επιτέλους η επιχείρηση απέκτησε διοίκηση που επιδεικνύει επιχειρηματικές πρωτοβουλίες.
Οταν πριν από 16 χρόνια ανέλαβα το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας είχε μόλις ξεκινήσει η διαδικασία για τη διενέργεια διαγωνισμού για την κινητή τηλεφωνία. Ο ΟΤΕ είχε επιτύχει τότε την ακόλουθη ρύθμιση. Θα γινόταν διαγωνισμός για την εκχώρηση των δύο αδειών και στις εταιρείες που θα αναλάμβαναν το έργο θα εισερχόταν αυτοδικαίως ο ΟΤΕ με ποσοστό 30%. Αν είχε ολοκληρωθεί με αυτό τον τρόπο η διαδικασία, στη Vodafone ο ΟΤΕ θα ήταν συνεταίρος κατά 30% και στη STET πάλι με 30%. Μία από τις πρώτες αποφάσεις της υπουργίας μου ήταν η ανατροπή αυτού του σχήματος. Ως υπουργός εκπροσωπούσα τα συμφέροντα των μετόχων στον ΟΤΕ, αλλά ταυτοχρόνως όφειλα να προασπίσω το γενικό συμφέρον. Μεταξύ των δύο, αδίστακτα επέλεξα το γενικό συμφέρον που εξυπηρετείτο με την ενίσχυση του ανταγωνισμού. Ετσι, δεν άφησα να γίνει ο ΟΤΕ συνεταίρος των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας. Οπως όλοι (όσοι δεν είναι στραβοί) συνειδητοποιούν ότι ο ανταγωνισμός στην κινητή τηλεφωνία στην Ελλάδα είναι εντονότατος και κρατάει την κινητή τηλεφωνία στην αιχμή της τεχνολογίας. Η κινητή τηλεφωνία στην Ελλάδα όχι μόνο δεν υστερεί σε σχέση με την κινητή τηλεφωνία στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά πολλές φορές προηγείται. Η διείσδυση της κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως. Η κινητή τηλεφωνία στην Ελλάδα είναι διεθνούς κλάσεως. Αν ο ΟΤΕ ήταν συνεταίρος των δύο εταιρειών, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι θα λειτουργούσε ως βαρίδι στην εξέλιξη της κινητής τηλεφωνίας και δεν θα είχαμε διεθνούς κλάσεως κινητή τηλεφωνία, αλλά βαλκανικής (όπως σε τόσα άλλα).
Οπως και πριν από 16 χρόνια, έτσι και τώρα, σημαντικό ρόλο σε αυτού του είδους τις αποφάσεις παίζει και η φοβική συμπεριφορά του πολιτικού κόσμου απέναντι στα οργανωμένα συνδικάτα. Πριν από 16 χρόνια τα συνδικάτα του ΟΤΕ αντέδρασαν στον αποκλεισμό του ΟΤΕ από τις δύο εταιρείες κινητής. Αντίστοιχα φαντάζομαι ότι τώρα αρνούνται την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας τα συνδικάτα της ΔΕΗ. Είναι δουλειά του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφη να θυμίσει σε όλους τους εμπλεκόμενους ότι και στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας θα υπάρξει ανταγωνισμός.
Τι πρέπει να γίνει; Να αφεθούν η RWE και η Χαλυβουργική να πραγματοποιήσουν μόνες τους τις επενδύσεις που θα έκαναν από κοινού με τη ΔΕΗ και να την ανταγωνιστούν. Αν η RWE και η Χαλυβουργική μόνες τους δεν θελήσουν να πραγματοποιήσουν τα σχεδιαζόμενα έργα, το γεγονός αυτό θα είναι επαρκής απόδειξη ότι η ΔΕΗ δεν θα ήταν απλός συνεταίρος, αλλά και ομπρέλα μονοπωλιακής προστασίας.
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 12.01.2008
Σχετικές δημοσιεύσεις
