Θα μπορούσα να αντιμετωπίσω με κάποια κατανόηση τα φορολογικά μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Αλογοσκούφης αν τα ανακοίνωνε ο διάδοχός του στο υπουργείο Οικονομικών.
Αν δηλαδή ένας νέος υπουργός Οικονομικών διαπίστωνε ότι παρέλαβε έναν πλήρως εκτροχιασμένο προϋπολογισμό, που καθιστά αναγκαία τη λήψη βεβιασμένων μέτρων, θα το καταλάβαινα. Αλλά να καταφεύγει σε αλλοπρόσαλλα και βεβιασμένα μέτρα ο κ. Αλογοσκούφης -που πρόσφατα ακόμη μας διαβεβαίωνε ότι όλα βαίνουν καλώς- ομολογώ ότι δεν το συγχωρώ. Δεν συγχωρώ το μπρος-πίσω (π. χ. φορολογία μερισμάτων), την αναίρεση των διαβεβαιώσεων που ο ίδιος έδωσε (π. χ. ρύθμιση χρεών), την άνιση μεταχείριση των πολιτών (π. χ. την κατάργηση του αφορολόγητου των ελεύθερων επαγγελματιών). Πάνω από όλα όμως δεν συγχωρώ ότι υπέκυψε στο παμφάγο κράτος και σκότωσε την ελπίδα ότι κάτι μπορεί ν’ αλλάξει σε αυτό τον τόπο. Πριν από ένα μήνα έγραψα στην «Καθημερινή» για να υποστηρίξω ότι:
«Είναι επείγον να αλλάξει το κυβερνητικό σχήμα προκειμένου να αυτονομηθεί το υπο. Οικονομικών και να αποκτήσει έναν ισχυρό και αποτελεσματικό υπουργό. Μετά από 52 μήνες με τον ίδιο υπουργό τίποτε δομικό δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο στο υπουργείο Οικονομικών. Ολοι γράφουν τώρα για τα δημοσιονομικά προβλήματα που έρχονται. Αλλά πώς να μην έρθουν όταν το όλο σύστημα ελέγχου των δαπανών παραμένει στην προ εικοσαετίας κατάσταση; Οταν δεν εξετάζεται η σκοπιμότητα κάθε μιας δαπάνης του προϋπολογισμού; Πώς να μην έρθουν όταν η διαφθορά στις εφορίες είναι εκτός ελέγχου; Οταν η κυβέρνηση διορίζει ανίδεους (κατά δήλωση του κ. Αλογοσκούφη) στα Ταμεία, στις ΔΕΚΟ, στους Οργανισμούς; Οταν ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών δηλώνει ότι το πραγματικό ΑΕΠ είναι κατά 25% μεγαλύτερο εκείνου που καταγράφεται επισήμως; Πώς να μην έρθουν όταν ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών αφήνει ανεξέλεγκτο τον βόθρο των υπέρ τρίτων φόρων; Οταν ανέχεται το ανεξέλεγκτο των ειδικών λογαριασμών (ένα είδος μαύρου ταμείου στα χέρια των υπουργών);»
Υποστήριξα πριν από ένα μήνα ότι η καλύτερη εξαγγελία του πρωθυπουργού στη Διεθνή Εκθεση της Θεσσαλονίκης θα ήταν η ανακοίνωση ότι το υπ. Οικονομικών αυτονομείται από το υπ. Οικονομίας και το αναλαμβάνει νέος υπουργός. Το πρόβλημα είναι ότι το υπουργείο Οικονομικών είναι σε διάλυση. Οι δαπάνες, οι σπατάλες και οι κλεψιές στο Δημόσιο είναι εκτός ελέγχου.
Ενας νέος υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε έντιμα να πει στον ελληνικό λαό: «Δυστυχώς, αυτή είναι η κατάσταση με το υπουργείο. Χρειάζομαι κάποιο χρόνο για να την αντιμετωπίσω και στο μεταξύ είμαι υποχρεωμένος να καταφύγω σε εισπρακτικά μέτρα άμεσης απόδοσης. Παρακαλώ, να δείξετε κατανόηση».
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 28.08.2008
Σχετικές δημοσιεύσεις
