Οι πρόσφατες διαγραφές προβεβλημένων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας εκτιμώ ότι μπορούν να ενταχθούν σε μια προσπάθεια ανάκτησης του διεθνούς κύρους της χώρας.
Ο Δήμαρχος Σπάρτης κ. Δούκας σε δημόσια συνεδρίαση, παρόντος του επικροτούντος Υπουργού κ. Σπήλιου Λιβανού, ισχυρίστηκε ότι η Νέα Δημοκρατία πήρε τις εκλογές του 2007 μοιράζοντας αφειδώς λεφτά σε πυρόπληκτους και μη.
Χωρίς κανένα δισταγμό η Νέα Δημοκρατία διέγραψε τον κ. Δούκα λέγοντας ότι «όσα είπε, εκτός από ιστορικά αναληθή, δεν έχουν καμία σχέση με τις αρχές και τις αξίες της Νέας Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, του κοινοποιήθηκε η σχετική απόφαση διαγραφής από μέλος της παράταξης».
Αν όσα είπε ο κ. Δούκας είναι ιστορικά αναληθή ή όχι και αν έχουν ή δεν έχουν σχέση με τις αρχές και τις αξίες της Νέας Δημοκρατίας, θα μου επιτρέψετε να διατηρώ αμφιβολίες. Θα ήταν εύκολο άλλωστε στην εποχή Πιερρακάκη να δημοσιευτούν κατάλογοι όσων εισέπραξαν τα “βοηθήματα” του κ. Δούκα το 2007 για να διαπιστωθεί η ιστορική αλήθεια. Θα ήταν επίσης εύκολο να αναδημοσιεύσει η “Κ” ρεπορτάζ εκείνης της εποχής για το πώς μοιράστηκαν τα λεφτά. Οι αρχές και αξίες της Νέας Δημοκρατίας δεν την εμπόδισαν άλλωστε να φορτώσει τις ΔΕΚΟ με χιλιάδες καλοπληρωμένους αργόσχολους. Καλοπληρωμένους από τους φορολογούμενους φυσικά.
Εντούτοις η πρόσφατη σαφής αποκήρυξη των πρακτικών του παρελθόντος έχει αξία για το παρόν και το μέλλον. Από εδώ και πέρα ελπίζω, εκφράζω την ευχή, τα Μέσα Ενημέρωσης να μη αφήσουν ασχολίαστη την παραμικρή φαυλότητα με το Δημόσιο Χρήμα. Η Νέα Δημοκρατία μας θύμισε ότι έχει αρχές και αξίες και εμείς πρέπει να τη βοηθήσουμε να μην αποστεί από αυτές.
Ακολούθησε η διαγραφή ευρωβουλευτή επειδή «με τις αναρτήσεις του, δυσφήμησε διεθνώς τη χώρα αμφισβητώντας την ανεξαρτησία της Ελληνικής δικαιοσύνης και συγκρίνοντας την Ελλάδα με κράτη (εννοούν Ουγγαρία, Πολωνία) που παραβιάζουν τους κανόνες του κράτους δικαίου. Ανοχή όμως στην δυσφήμιση της χώρας δεν μπορεί να υπάρξει.»
Δεν σας κρύβω ότι με ικανοποιεί ιδιαιτέρως η έντονη προβολή της ευαισθησίας της Νέας Δημοκρατίας σε ό,τι αφορά την καλή φήμη της Ελλάδας. Την εκλαμβάνω, όπως έκανα και παραπάνω για την “εξαγορά” ψηφοφόρων, ως ελπιδοφόρα δέσμευση για το μέλλον.
Θα παραθέσω ορισμένες δημοσίως διαθέσιμες πληροφορίες για να καταδείξω ότι εκτός από δηλώσεις και αναρτήσεις, η πραγματικότητα μπορεί να συμβάλλει στη δυσφήμηση της χώρας. Το κάνω για να επισημάνω ότι την πραγματικότητα αυτή τη διαμορφώνει η εκάστοτε ηγεσία της χώρας. Πολιτική και δικαστική.
Την περασμένη Τετάρτη δημοσιεύτηκε ηχητικό ντοκουμέντο που φέρεται να εμπλέκει (αν αποδειχθεί γνήσιο) τον μακαρίτη Βγενόπουλο με εκπρόσωπο της κ. Θάνου που του ζητεί χρήματα για να αποφευχθούν δικαστικές περιπέτειες. Ελπίζω να υπάρξει ενδελεχής και ταχεία διερεύνηση.
Στο Στρασβούργο εδρεύει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ). Σε αυτό καταφεύγουν πολίτες αφού εξαντλήσουν τα ένδικα μέσα της χώρας τους. Ο Έλληνας πολίτης που καταφεύγει στο Στρασβούργο έχει αντίδικό του το κράτος. Ο αριθμός των υποθέσεων που φθάνουν στο ΕΔΔΑ και ιδίως ο αριθμός των καταδικών του Ελληνικού κράτους είναι ένα ασφαλές μετρήσιμο κριτήριο της ποιότητας των δικαστικών αποφάσεων.
Παραθέτω ένα πίνακα στον οποίο απεικονίζονται όλες οι αποφάσεις και καταδίκες του ΕΔΔΑ την πενταετία 2017-2021 που αφορούν την Ελλάδα και για σύγκριση επέλεξα τα αντίστοιχα στοιχεία για πέντε Ευρωπαϊκές χώρες. Για κάθε χώρα αναφέρω και τον πληθυσμό με την σκέψη ότι για τη σωστή αξιολόγηση των στοιχείων πρέπει να ληφθεί υπόψη και ο πληθυσμός.
Οι αριθμοί, ελεύθερα προσβάσιμοι στο διαδίκτυο, μιλούν και δυσφημούν την Ελληνική δικαιοσύνη. Τη τελευταία πενταετία (2017-2021) το ΕΔΔΑ εξέδωσε 134 Αποφάσεις. Από αυτές οι 120 ήταν καταδικαστικές! Σε ποσοστό 90%. Χειρότερες είναι μόνο οι επιδόσεις της Ουγγαρίας. Σαφώς καλύτερες οι επιδόσεις της Πολωνίας. Δανία, Γερμανία, Ολλανδία πρέπει να ανήκουν σε άλλο κόσμο.
Μετά την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης στο ΕΔΔΑ δεν τελειώνει το ζήτημα. Η απόφαση πρέπει να εκτελεστεί στην Ελλάδα από τα δικαστήρια ή και τη διοίκηση. Είμαστε μεταξύ των πρώτων στις καταδίκες, αλλά και μεταξύ των πρώτων στις ανεκτέλεστες αποφάσεις του ΕΔΔΑ. Η Βουλή αναγνώρισε το πρόβλημα και συνέστησε ειδική επιτροπή, την Επιτροπή Παρακολούθησης των Αποφάσεων του ΕΔΔΑ. Πρόεδρος της Επιτροπής είναι ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος.
Ο κ. Χαρακόπουλος επέτυχε κάτι τελείως ασυνήθιστο για τα κοινοβουλευτικά μας ήθη. Συντόνισε εκπροσώπους όλων των κομμάτων (πλην ΚΚΕ και Ελλ. Λύσης) που κατέληξαν να αποδεχθούν εισήγηση του προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κ. Χαλκιά και να διαμορφώσουν κοινή πρόταση νόμου που κατέθεσαν στη Βουλή τον Ιούλιο του 2020.
Σε δηλώσεις του ενώπιον του Προέδρου της Βουλής κ. Τασούλα στις 20 Ιουλίου 2020, ο κ. Χαρακόπουλος είπε μεταξύ άλλων: “Σχετικά με την ίδια την πρόταση νόμου πρέπει να πω ότι ο σκοπός της είναι να αποκαταστήσει την εικόνα της Ελλάδας στη διεθνή κοινότητα ως κράτος δικαίου με απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.” Αντιλαμβάνεστε ότι ο κ. Χαρακόπουλος είχε επίγνωση του προβλήματος για να πει ότι η εικόνα της Ελλάδας έχει ανάγκη αποκατάστασης.
Την ίδια μέρα, 20 Ιουλίου 2020, ο Πρόεδρος της Βουλής συνεχάρη τον κ. Χαρακόπουλο «για την ουσιαστική ενεργοποίηση της Ειδικής Επιτροπής Παρακολούθησης των Αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου». Όπως είπε, «αν και η Ειδική Επιτροπή δεν έχει νομοθετική δυνατότητα, είναι ιδιαίτερα αξιέπαινη η πρωτοβουλία, η οποία ως πρόταση νόμου βουλευτών θα συζητηθεί στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης». Μάλιστα, έδωσε οδηγίες για τις ενδεδειγμένες ενέργειες, ώστε η πρόταση νόμου να εισαχθεί προς επεξεργασία και συζήτηση αμέσως μετά τις διακοπές των εργασιών της Βουλής για το θέρος.
Έχουν περάσει δεκαεννέα μήνες από τότε που ο Πρόεδρος της Βουλής “έδωσε οδηγίες” ώστε η σπάνια συναινετική πρόταση νόμου που θα αποκαθιστούσε την εικόνα της Ελλάδας στη διεθνή κοινότητα ως κράτος δικαίου κάπου λιμνάζει αναξιοποίητη.
Εξήγησα ότι με ικανοποιεί η ευαισθησία της Νέας Δημοκρατίας σε ό,τι αφορά την καλή φήμη της Ελλάδας. Το έργο της Επιτροπής Χαρακόπουλου και του Προέδρου του ΝΣΚ κ. Χαλκιά θα ενίσχυε την καλή της φήμη αν δεν προσέκρουε στην αδιαφορία (η ηπιότερη εκδοχή) του Προέδρου της Βουλής.
Το άρθρο 73 του Συντάγματος ορίζει ότι τη νομοθετική πρωτοβουλία έχουν οι βουλευτές και η κυβέρνηση. Στις εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις που βουλευτές από το σύνολο σχεδόν των κομμάτων συμφωνούν σε κοινή πρόταση νόμου έχει, κατά τη γνώμη μου, υποχρέωση ο Πρόεδρος της Βουλής να διευκολύνει κατά προτεραιότητα τη συζήτηση και ψήφιση της πρότασης στην ολομέλεια. Ο Πρόεδρος της Βουλής εκλέγεται από τους βουλευτές και όχι από την κυβέρνηση. Αυτούς πρέπει πρωτίστως να υπηρετεί. Τότε κερδίζεται η καλή φήμη του κοινοβουλευτισμού.
Με τη στάση του ο Πρόεδρος της Βουλής δυσφημεί τον κοινοβουλευτισμό και δυσκολεύει την αποκατάσταση της εικόνας της Ελλάδας στη διεθνή κοινότητα ως κράτος δικαίου.
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 27.02.2022