Ευχαριστήθηκα όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε με την ξεκάθαρη τοποθέτηση του κ. Μητσοτάκη αναφορικά με την Ουκρανία. Χωρίς ναι μεν αλλά είμαστε υπέρ της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της γρήγορης ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ, είμαστε μαζί με τους συμμάχους μας. Είμαστε η Δύση.
Στηρίζουμε την Ουκρανία στον ηρωικό αγώνα της κατά της ρωσικής θηριωδίας όχι μόνο με ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά και με στρατιωτική βοήθεια για να μπορούν οι Ουκρανοί να αμυνθούν.
Θα ήταν παράλογο να παρακολουθούμε τη σφαγή των Ουκρανών από τα δολοφονικά όπλα του Πούτιν και να μη δίνουμε στους Ουκρανούς τα στοιχειώδη μέσα να αμυνθούν. Ας αναλογιστούν οι νεότεροι, που δεν έχουν ακόμη ποτιστεί από το φαρμάκι του κυνισμού, ποιο δίδαγμα τους έχει μείνει στο μυαλό από την πολιορκία του Μεσολογγίου. Από τη συμμετοχή των ξένων που θυσιάστηκαν επειδή θαύμαζαν την αγάπη μας για την ελευθερία. Το Κίεβο είναι το σύγχρονο Μεσολόγγι. Θα ήταν ατιμία για την Ελλάδα να μη το στηρίξει.
Χάρηκα επίσης επειδή ο κ. Μητσοτάκης διέλυσε τους δισταγμούς της τελευταίας δεκαετίας και χαρακτήρισε την άμυνα υπέρτατο σκοπό. Διότι τώρα αναδεικνύεται πράγματι σε υπέρτατη εθνική αλλά και πανευρωπαϊκή ανάγκη. Είδαμε άλλωστε την αιφνίδια κατά 180° στροφή στην πολιτική της Γερμανίας που αποφάσισε να παραλληλίσει την οικονομική και στρατιωτική της ισχύ. Ο εγκληματικός πόλεμος του Πούτιν άλλαξε τη μελλοντική ιστορία της Ευρώπης.
Θέλω τώρα να δικαιολογήσω το τίτλο του άρθρου μου. Στη Βουλή, την περασμένη Τρίτη, έμεινα με την εντύπωση ότι ορισμένοι βλέπουν με συμπάθεια τον εγκληματία Πούτιν. Δεν το λένε ακριβώς έτσι, αλλά με μισόλογα μας αφήνουν να το καταλάβουμε. Στα Ηνωμένα Εθνη 141 χώρες ψήφισαν υπέρ της καταδίκης της Ρωσίας. Πέντε (5) καταψήφισαν. Ποιες ήταν αυτές που δεν είδαν τα πτώματα μικρών παιδιών από τις θερμοβαρικές βόμβες των Ρώσων, δεν είδαν το ένα εκατομμύριο πρόσφυγες; Η Ρωσία φυσικά, η Λευκορωσία του πειρατή Λουκασένκο (άρπαξε αεροπλάνο της Ryanair σε πτήση από την Αθήνα για τη Λιθουανία για να συλλάβει αντιφρονούντα στο βάρβαρο καθεστώς του), η Συρία του αιματοβαμμένου Ασαντ, η Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν και η αφρικανική Ερυθραία. Αυτή είναι η τρομερή παρέα των Πούτιν και Λαβρόφ.
Σε όλες τις χώρες καταβάλλεται προσπάθεια να απομονωθούν φιλορωσικά στοιχεία που προωθούν τα συμφέροντα του Πούτιν, είτε αυτά είναι οικονομικά είτε τεχνολογικά είτε προπαγανδιστικά. Για παράδειγμα, η περίφημη σοπράνο Αννα Νετρέμπκο, φίλη του Πούτιν, κλήθηκε να διαλέξει ή να συνεχίσει τη λαμπρή διεθνή σταδιοδρομία της και να αποκηρύξει τον πόλεμο του Πούτιν ή να περιοριστεί στο ρωσικό κοινό. Στην Ελλάδα έχουν επενδύσει ή πρόκειται να επενδύσουν ρώσοι μεγιστάνες κυρίως σε real estate. Δεν ξέρω σε τι βαθμό και αν εξαρτώνται από τον Πούτιν. Νομίζω όμως ότι θα ήταν έντιμο εκ μέρους της κυβέρνησης να καταγράψει και δημοσιοποιήσει τα ρωσικά ενδιαφέροντα στην Ελλάδα για να έχουμε τον νου μας.
Ιδιαίτερη είναι η περίπτωση του κ. Ιβάν Σαββίδη. Εξ όσων γνωρίζω ελέγχει τον ΠΑΟΚ, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τον τηλεοπτικό σταθμό OPEN και ενδιαφέρεται για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Ελπίζω όλοι οι Ρώσοι που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα ή έχουν ήδη επενδύσει να ξεκαθαρίσουν ότι αγαπούν την ελευθερία και τη δημοκρατία και καταδικάζουν τον απρόκλητο πόλεμο κατά του ουκρανικού λαού. Με άλλα λόγια, η έντιμη στάση είναι να πάψουν να πατούν σε δύο βάρκες. Θα είναι με τις 141 χώρες των Ηνωμένων Εθνών ή με τον Πούτιν.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Τα Νέα” 08.03.2022
Σχετικές δημοσιεύσεις
