Μετά τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, απαλλαγμένος από κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις, άρχισα να γράφω με ακατάστατη συχνότητα κυρίως στην «Καθημερινή». Τα θέματά μου ήταν συνήθως πρακτικά ζητήματα που προκαλούσαν το ενδιαφέρον μου. Αν κρίνω από τις αντιδράσεις που έφθαναν σε μένα τα άρθρα αυτά είχαν ικανοποιητικό αριθμό αναγνωστών.
Η μόνη που δεν αντέδρασε ποτέ, δεν έδειξε ότι είχε λάβει γνώση, ήταν η κυβέρνηση. Μολονότι τα περισσότερα άρθρα την αφορούσαν. Συχνά την κατέκρινα, αλλά σχεδόν πάντα προσέθετα και μια πρακτική πρόταση. Πώς θα αντιμετώπιζα εγώ το πρόβλημα.
Επειδή είναι εορτές του Πάσχα και οι περισσότεροι υπουργοί θα προσπαθούν να ξεκουραστούν, μπορούν -δικαιολογημένα αυτή τη φορά- να πουν ότι δεν είδαν τι γράφω παρακάτω.
Μην εκλάβετε τα όσα γράφω ως παράπονο. Την κυβέρνηση κατηγορώ. Την κατηγορώ για παντελή έλλειψη έγνοιας για την επίλυση προβλημάτων. Για αδικαιολόγητη αδιαφορία. Αδιαφορία η οποία δυστυχώς διευκολύνεται και από μια κοινή γνώμη που φαίνεται να έχει συμβιβασθεί με την άποψη: «Δεν βαριέσαι, τίποτε δεν αλλάζει».
Στη Μανολάδα με τους φραουλάδες, έγραψα στις 23/4 ότι παραβιάζεται ο νόμος. Οτι κανένα μεροκάματο στην Ελλάδα δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 33,4 ευρώ. Οσο ορίζει η Εθνική Συλλογική Σύμβαση. Οτι τα όργανα της πολιτείας, Επιθεώρηση Εργασίας, εισαγγελείς, θα έπρεπε να ελεγχθούν για παράβαση καθήκοντος διότι ανέχονται μεροκάματα των 23 ευρώ. Οτι η υπουργός Απασχόλησης μάς οφείλει μια εξήγηση. Καμιά αντίδραση.
Στις 20/4 έγραψα για την απύθμενη ανοησία περί τα φωτοβολταϊκά. Ανοησία που ακυρώνει οποιαδήποτε σκέψη δημιουργίας αποκεντρωμένων μικρών μονάδων στα σπίτια και τις πολυκατοικίες. Αφορούσε τους υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης. Καμιά αντίδραση.
Στις 9/4 έγραψα, για δέκατη τουλάχιστον φορά, για το απαράδεκτο και κοινωνικά προκλητικό καθεστώς της σύνδεσης των αμοιβών των συμβολαιογράφων με τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων. Για λίγες ώρες δουλειά κερδίζουν οι συμβολαιογράφοι -χάρη στον κ. Αλογοσκούφη- δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Σε δυο ώρες κερδίζει ένας συμβολαιογράφος ό,τι κερδίζουν σε ένα μήνα 20 άνεργοι. Ολα με απόφαση του κ. Αλογοσκούφη. Καμιά αντίδραση.
Την 1/4 έγραψα ότι χωρίς τις ζημιές της ΔΕΗ στην Κρήτη, τα κέρδη της επιχείρησης θα διπλασιάζονταν. Αναρωτήθηκα για ποιο λόγο, με ποια ηθική, πρέπει η Ελλάδα να επιδοτεί την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στην Κρήτη που είναι η πλουσιότερη περιφέρεια της Ελλάδας. Αφορούσε το υπουργείο Ανάπτυξης και τη ΔΕΗ. Καμιά αντίδραση.
Στις 2/3 έγραψα για ένα πλήθος ρυθμίσεων που περιορίζουν τον ανταγωνισμό σε βάρος του καταναλωτικού κοινού. Ρυθμίσεις οι οποίες ενισχύουν την ακρίβεια. Για παράδειγμα, η απαγόρευση πώλησης μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων στα σούπερ μάρκετ ή η απαγόρευση πώλησης τσιγάρων σε κούτες στα σούπερ μάρκετ κ.ο.κ. Αφορούσε το υπουργείο Ανάπτυξης. Καμιά αντίδραση.
Στις 17/2 έγραψα για την επιτακτική ανάγκη επανεξέτασης της δυνατότητας αναζήτησης πετρελαίου στο Αιγαίο. Με την τιμή στα 120 $ το βαρέλι, η σημασία είναι νομίζω προφανής. Αφορούσε τα υπουργεία Εξωτερικών και Ανάπτυξης. Καμιά αντίδραση.
Στις 13/2 έγραψα ότι η θητεία όλων των ανεξάρτητων Αρχών έχει λήξει και η ανανέωση καθυστερεί για μήνες αδικαιολόγητα. Αφορούσε κυρίως τη Βουλή. Μερικές μέρες αργότερα ανανεώθηκε η θητεία του Συνηγόρου του Πολίτη και η θητεία των μελών του ΕΣΡ. Καμιά αντίδραση για τις άλλες Αρχές ούτε βέβαια για την πρωτοφανή καθυστέρηση.
Στις 19/1 έγραψα ότι στοιχειώδης λογική θα επέβαλλε να ελέγχονται συστηματικά όλα όσα δηλώνουν για τους εαυτούς τους οι προσλαμβανόμενοι σε σημαντικές δημόσιες θέσεις. Και έφερα ως παράδειγμα την επιλογή του διαδόχου του κ. Ζαχόπουλου στο υπουργείο Πολιτισμού. Καμιά αντίδραση.
Στις 12/1 έγραψα για την καινούργια μόδα να συνάπτει η ΔΕΗ συμφωνίες με τρίτους για τη δημιουργία κοινών επιχειρήσεων, όπου η ΔΕΗ θα κατέχει το 49% και ο τρίτος το 51% σε μια προφανή προσπάθεια παράκαμψης των κανόνων του ανταγωνισμού. Αφορούσε το υπουργείο Ανάπτυξης και την «ανεξάρτητη;» Επιτροπή Ανταγωνισμού. Καμιά αντίδραση.
Θα τελειώσω αυτό το σημείωμα με την οργισμένη φράση του πρωθυπουργού στη Βουλή σε απάντηση επίκαιρης ερώτησης του κ. Καρατζαφέρη για τα ΜΜΕ: «Να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα. Εγώ ούτε ομάδες ξέρω, ούτε μισθοφόρους ξέρω, ούτε μυστικά (sic) κονδύλια ξέρω. Είναι αντίθετα στη φιλοσοφία μου και δεν έχουν σχέση με τη σημερινή κυβέρνηση. Δεν ξέρω αν γίνονταν στο παρελθόν, ούτε με ενδιαφέρει. Αν γίνονταν τα καταδικάζω. Και θέλω να ξεκαθαρίσω και κάτι ακόμα. Δεν ξέρω αν είναι στη φαντασία σας, αλλά αν αυτά, έστω και σε ελάχιστο ποσοστό, συνέβαιναν, προφανώς θα είχα διαφορετική μεταχείριση από τον Τύπο και τις τηλεοράσεις δώδεκα χρόνια τώρα. Φτάνω στον δωδέκατο χρόνο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και είμαι πάντα στο στόχαστρο σχεδόν του συνόλου του Τύπου, των Ραδιοτηλεοπτικών Μέσων. Αυτή είναι η πραγματικότητα».
Είναι όμως επίσης πραγματικότητα ότι, εδώ και τρία χρόνια, βομβαρδίζω την κυβέρνηση του κ. Καραμανλή με το αίτημα να καταργηθούν τα μαύρα λεφτά που, βάσει νόμου, επιτρέπεται να διαχειρίζονται εκείνοι που σύμφωνα με τον κ. Καραμανλή τον έχουν στο στόχαστρο. Καμιά αντίδραση. Οχι μια, όχι δυο, όχι τρεις, αλλά δεκατρείς φορές ούτε ο κ. Καραμανλής ούτε ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησής του προσπάθησε να εξηγήσει για ποιο λόγο θεωρεί η κυβέρνηση ότι ο Τύπος και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα πρέπει να διαχειρίζονται «μαύρα λεφτά».
Γιατί κ. Καραμανλή δεν καταργείτε τη διάταξη που επιτρέπει στους εκδότες και στους καναλάρχες να έχουν μαύρο ταμείο; Γιατί;
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 25.04.2008
Σχετικές δημοσιεύσεις
