Στις 13 Ιανουαρίου 2008 έγραψα στην «Καθημερινή» για ποιους λόγους ζει και βασιλεύει η ακρίβεια. Ενας από τους βασικούς λόγους είναι οι νομοθετικές ρυθμίσεις που το πολιτικό σύστημα καθιέρωσε για την προστασία των κατεστημένων δυνάμεων.
Είχα ρωτήσει:
-Γιατί δεν πωλούνται τσιγάρα σε κούτες των 10 στα σούπερ μάρκετ, όπως διατίθενται στα Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών;
-Γιατί δεν πωλούνται μη συνταγογραφούμενα φάρμακα ή παιδικές τροφές στα σούπερ μάρκετ;
-Γιατί δεν επιτρέπεται σε φαρμακεία να κάνουν έκπτωση;
-Γιατί επιτρέπεται σε ένα κατάστημα να κάνει γενικευμένες εκπτώσεις μόνον δύο φορές τον χρόνο;
-Γιατί δεν επιτρέπεται σε μεγάλα καταστήματα να λειτουργούν τις Κυριακές;
-Γιατί δεν είναι τελείως ελεύθερο το ωράριο των πρατηρίων βενζίνης;
Η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις είναι η ίδια: Επειδή το κράτος το απαγορεύει περιορίζοντας τον ανταγωνισμό για να βοηθήσει κάποιες ομάδες σε βάρος των πολλών.
Θυμήθηκα τα παραπάνω διαβάζοντας στην τελευταία σελίδα της «Οικονομικής Καθημερινής» (29/02/08) ότι ο ΟΤΕ υπέβαλε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της Vodafone, επειδή η τελευταία σε διαφημιστική της καμπάνια περιλαμβάνει τη φράση «χωρίς πάγιο ΟΤΕ». Σύμφωνα με τον ΟΤΕ η χρήση του ονόματος είναι αθέμιτη και δυσφημιστική για τον οργανισμό. Θεωρώ πιθανό να ευδοκιμήσει η αίτηση του ΟΤΕ. Γιατί; Διότι υπάρχει νόμος που εμποδίζει τη συγκριτική διαφήμιση και συνεπώς περιορίζει τον ανταγωνισμό. Δεν επιτρέπεται για παράδειγμα στον «Βερόπουλο» να διαφημίσει από το ραδιόφωνο ότι σήμερα πουλάει το γάλα ΦΑΓΕ προς 1,25 ευρώ ανά λίτρο τη στιγμή που, πάλι σήμερα, ο «Μαρινόπουλος» το πουλάει προς 1,35 ευρώ. Ποιος ζημιώνεται από αυτόν το νόμο; Ο καταναλωτής.
Στα προηγούμενα ερωτήματα προσθέστε λοιπόν και το ακόλουθο:
-Γιατί δεν επιτρέπεται η απολύτως τεκμηριωμένη συγκριτική διαφήμιση;
Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Vodafone, η Vodafone προφανώς απευθύνεται σε πελάτες του ΟΤΕ και τους καλεί να μεταπηδήσουν με το επιχείρημα ότι δεν θα πληρώνουν το πάγιο που τους επιβάλλει ο ΟΤΕ. Αν οι ισχυρισμοί της Vodafone είναι απολύτως ακριβείς (έχει σημασία η απόλυτη ακρίβεια), αν δεν είναι παραπλανητικοί (έχει σημασία να μην είναι παραπλανητικοί), τότε υποστηρίζω ότι ο νόμος πρέπει να αλλάξει και να επιτρέπει τέτοιου είδους διαφημίσεις που ευνοούν τους καταναλωτές και εντείνουν τον ανταγωνισμό.
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 02.03.2008