Είναι η Ελλάδα κράτος δικαίου; Λίγο. Περίπου. Τηρούνται οι νόμοι; Αλλοτε ναι, άλλοτε όχι. Η Ελλάδα δεν είναι ευνομούμενη. Επειδή δεν είναι, διώχνει «σωστούς» ξένους επενδυτές. Διότι οι επενδυτές θέλουν να γνωρίζουν ότι βάζουν τα λεφτά τους σε ένα κράτος όπου οι κανόνες ισχύουν πάντα, ίδιοι για όλους. Οπου οι παραβάτες πιάνονται και τα ζητήματα που ανακύπτουν επιλύονται γρήγορα από αδέκαστη Δικαιοσύνη.
Σε προεκλογική περίοδο περισσεύουν οι διαπιστώσεις, περισσεύουν οι υποσχέσεις. Περισσεύουν και οι εύκολες λύσεις. Δεν έχω δυστυχώς εμπιστοσύνη ότι η Ελλάδα θα γίνει σύντομα ευνομούμενη χώρα. Δεν είμαι βέβαιος ότι η κοινωνία το θέλει. Λέει βέβαια ότι θα ήθελε να τηρούνται οι νόμοι, αλλά αμφιβάλλω ότι το εννοεί.
Παρακάτω θα ασχοληθώ με μία μόνο πτυχή της ζωής μας όπου ανθεί η παρανομία και η παραβατικότητα: ό,τι έχει σχέση με το Ι.Χ.
1. Παραβιάζεται το STOP.
2. Παραβιάζονται μονόδρομοι.
3. Παραβιάζεται η απαγόρευση στάθμευσης σε πεζοδρόμια.
4. Παραβιάζεται το όριο ταχύτητας.
5. Παραβιάζεται το κόκκινο.
6. Παραβιάζεται απαγορευμένη αριστερή στροφή.
7. Κυκλοφορούν ανασφάλιστα αυτοκίνητα.
8. Παραβιάζεται ο λεωφορειόδρομος.
9. Παραβιάζεται απαγορευτικό στάσης.
10. Παραβιάζεται το άρθρο 34 του ΚΟΚ που προβλέπει απόσταση 20 μέτρα από σηματοδότη για στάθμευση και 12 μέτρα από STOP.
Μπορώ να συνεχίσω με άλλα δέκα παραδείγματα διαδεδομένων παραβάσεων. Είμαι βέβαιος ότι και εσείς που με διαβάζετε όχι μόνον έχετε τις δικές σας εμπειρίες, αλλά και εσείς σίγουρα παραβιάζετε τον ΚΟΚ. Κοινή πεποίθηση των περισσοτέρων είναι ότι «έτσι είναι η Ελλάδα» και αυτά δεν διορθώνονται. Τρίχες!, απαντώ (και ζητώ συγγνώμη). Φυσικά διορθώνονται. Δεν είναι στη φύση μας να παρανομούμε. Παρανομούμε όμως επειδή είναι εύκολο, επειδή παρανομούν όλοι οι άλλοι (δεν θα είμαστε εμείς τα κορόιδα) και άλλα παρόμοια. Σημαντικό είναι ότι παρανομούμε διότι η παραβίαση του νόμου δεν επισύρει συνέπειες. Εκτός αν σκοτωθεί ή τραυματιστεί κάποιος. Κάτι που συμβαίνει πιο συχνά στην Ελλάδα από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη (εκεί όπου τηρούνται οι νόμοι).
Τι μπορεί να γίνει; Απάντηση: Πάντως όχι περισσότερη αστυνομία. Είναι ήδη πολυπληθής και απίθανα αναποτελεσματική. Περισσότερη, όμως, τεχνολογία.
1. Παραβιάζεται το STOP. Να αρχίσουμε με πενήντα ειδικές κάμερες που θα φωτογραφίζουν αυτόματα μόνον όσα αυτοκίνητα δεν σταματούν πλήρως στο STOP. Η πληροφορία θα μεταφέρεται ασύρματα σε κεντρική υπηρεσία που θα εκδίδει αυτόματα το προβλεπόμενο πρόστιμο που θα βαρύνει τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου. Ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου που παραβίασε το STOP θα ειδοποιείται εντός το πολύ 15 ημερών ότι η μερίδα του στο TAXIS επιβαρύνθηκε με το σχετικό πρόστιμο.
2. Παραβιάζεται μονόδρομος. Θα τοποθετηθούν σαράντα κάμερες σε επιλεγμένες εισόδους μονόδρομων και θα καταγράφουν μόνον όσα αυτοκίνητα κινούνται αντίθετα από ό,τι επιτρέπεται.
3. Παραβιάζεται η απαγόρευση στάθμευσης σε πεζοδρόμια. Εκατό κάμερες σε επιλεγμένα πεζοδρόμια. Καταγράφουν μόνον τους παραβάτες.
4. Παραβιάζεται το όριο ταχύτητας. Οι κάμερες θα μετρούν είτε τη στιγμιαία ταχύτητα ενός αυτοκινήτου είτε τον μέσο όρο της ταχύτητας που αναπτύσσει σε μια διαδρομή. Στη δεύτερη περίπτωση απαιτούνται δύο κάμερες. Μία στην αρχή και μία στο τέλος της διαδρομής. Διακόσιες κάμερες σε διάφορα επιλεγμένα σημεία.
5. Παραβιάζεται το κόκκινο. Διακόσιες κάμερες σε επιλεγμένα φανάρια. Καταγράφονται μόνο όσοι παραβιάζουν το κόκκινο.
6. Παραβιάζεται απαγορευμένη αριστερή στροφή. Πενήντα κάμερες. Καταγράφουν όσα αυτοκίνητα προτίθενται να κάνουν αριστερή στροφή εκεί όπου απαγορεύεται.
7. Κυκλοφορούν ανασφάλιστα αυτοκίνητα. Είκοσι κάμερες σκανάρουν τις πινακίδες των αυτοκινήτων για να ξεχωρίσουν αυτοκίνητα που κινούνται ανασφάλιστα.
8. Παραβιάζεται ο λεωφορειόδρομος. Είκοσι κάμερες καταγράφουν τα αυτοκίνητα που παραβιάζουν τον λεωφορειόδρομο.
9. Παραβιάζεται απαγορευτικό στάσης. Είκοσι κάμερες ελέγχουν ότι τηρείται το απαγορευτικό στάσης σε ισάριθμες περιοχές.
10. Παραβιάζεται το άρθρο 34 του ΚΟΚ που προβλέπει απόσταση 20 μέτρα από σηματοδότη για στάθμευση και 12 μέτρα από STOP. Εκατό κάμερες σε συνωστισμένες διασταυρώσεις ελέγχουν την τήρηση του σχετικού άρθρου.
Για όλα όσα περιγράφω υπάρχει η τεχνολογία και χρησιμοποιείται ήδη σε διάφορα μέρη του κόσμου. Σε πρώτη φάση προτείνω λοιπόν την εγκατάσταση 800 καμερών. Αργότερα, ανάλογα με τα αποτελέσματα, θα αυξηθούν για να καλύψουν άλλα σημεία και άλλες παραβιάσεις. Το σχήμα που θα επιλεγεί μπορεί να είναι δημόσιο ή ιδιωτικό/δημόσιο. Σημαντικό θα είναι να λειτουργεί σωστά και να αρχίσουν οι γιωταχήδες να συμμορφώνονται με τους νόμους.
Το μέτρο που προτείνω προεξοφλώ ότι θα κατηγορηθεί ως εισπρακτικό. Ασφαλώς είναι εισπρακτικό! Αγρίως εισπρακτικό! Στο κοινό ταμείο θα πληρώνουν (με τη βοήθεια μηχανών που δεν κάνουν χατίρια σε γνωστούς και φίλους) όλοι όσοι θεωρούν ότι οι νόμοι του κράτους δεν τους αφορούν. Θα πληρώνουν και μάλιστα με μια φόρμουλα κλιμάκωσης του προστίμου μέχρις ότου πεισθούν ότι τους συμφέρει να τηρούν τους νόμους.
Την περασμένη εβδομάδα έγραψα στην «Κ» για τη νέα ταυτότητα. Που είναι ο θεμέλιος λίθος για τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό του κράτους. Εξέφρασα την πεποίθηση ότι η ΕΛ.ΑΣ. είναι ακατάλληλη να διεκπεραιώσει το έργο.
Ποιος θα ασχοληθεί με το έργο αναμόρφωσης του ελέγχου της τήρησης του ΚΟΚ; Η ΕΛ.ΑΣ.; Το υπουργείο Συγκοινωνιών; Για την ΕΛ.ΑΣ. είπα τη γνώμη μου. Θα περιοριστώ σε ένα παράδειγμα για το υπουργείο Συγκοινωνιών. Τον Ιανουάριο υπέβαλα όσα χαρτιά απαιτούνται για την ανανέωση της άδειας οδήγησης. 17 Μαΐου (επιτέλους) πέρασα τη σχετική δοκιμασία οδήγησης. Περιμένω ακόμη την άδεια οδήγησης. Πέντε και πλέον μήνες για μια διαδικασία που στη Γερμανία θα διαρκούσε 10 ημέρες. Τίποτε δεν λειτουργεί σωστά. Είναι λάθος να ανατίθενται νέα (διαφορετικά) καθήκοντα σε έναν ημιθανή οργανισμό.
25 Οκτωβρίου 2009 έγραψα στην «Κ» προτείνοντας μερικά πρακτικά πράγματα για τα αυτοκίνητα. Εις ώτα μη ακουόντων. Αναφερόμουν σε μια νέα υπηρεσία στα χνάρια ανάλογης γερμανικής. Από εκεί θα ξεκινούσα οργανωτικά, αλλά θα ζητούσα και βοήθεια από το Ηνωμένο Βασίλειο για τις κάμερες.
Η ελπίδα είναι ότι η νέα κυβέρνηση θα κινηθεί γρήγορα πριν αναπτύξουν οι υπουργοί της τον συνηθισμένο «υπουργικό εθνικισμό» που δεν τους επιτρέπει να δουν το γενικό συμφέρον.
Την περασμένη εβδομάδα η «Κ» δημοσίευσε την ανοικτή επιστολή που έστειλε στον πρωθυπουργό μια 18χρονη μαθήτρια η οποία είχε μόλις αποφοιτήσει από Πειραματικό Σχολείο. Καταλήγει η μαθήτρια: «Ονειρεύομαι να φύγω κάποια στιγμή από τη χώρα μου. Θέλω να ζήσω σε μια χώρα που η αριστεία δεν θεωρείται ρετσινιά. Σε μια χώρα όπου οι νέοι μπορούν να ελπίζουν. Σε μια χώρα όπου υπάρχουν κανόνες, δικαιοσύνη, ουσιαστική δημοκρατία και, το κυριότερο, σε μια χώρα με αξιοκρατία».
Στην Ελλάδα μας κανόνες υπάρχουν, πολλοί μάλιστα, αλλά για να μην τηρούνται. Το πρόβλημα έχει τον χαρακτήρα επιδημίας. Διακρίνω τρεις μεγάλους κύκλους καθημερινής παρανομίας. 1. Ο,τι έχει σχέση με το αυτοκίνητο και τη χρήση του. 2. Ο,τι έχει σχέση με τις φορολογικές μας υποχρεώσεις και 3. Ο,τι έχει σχέση με τη χρήση της γης, την ανοικοδόμηση και την προστασία του περιβάλλοντος.
Η θεραπεία δεν είναι εύκολη, δεδομένου ότι ΟΛΟΙ εμπλέκονται. Από κάπου πρέπει όμως να αρχίσουμε. Από το πιο εύκολο. Ο,τι έχει σχέση με το αυτοκίνητο. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε το εύκολο, είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τα πιο δύσκολα.
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 01.07.2019