Το ξεκίνημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη υπήρξε καταπληκτικό. Μια ομάδα έμπειρων πολιτικών στελεχών και σημαντικών εξωκοινοβουλευτικών έλαβε για κάθε υπουργείο το «μπλε» βιβλίο της με στόχους και προτεραιότητες για το επόμενο εξάμηνο. Για όλους θα υπάρχει συνεπώς ένα κάποιο κριτήριο αξιολόγησης. Οχι ακόμη μετρήσιμο, αλλά δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από την πρώτη μέρα. Η αρχή, «το ήμισυ του παντός», αρίστη.
Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί μπαίνουν στα βαθιά των καθηκόντων τους μετά την έγκριση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης. Είναι η σωστή στιγμή να θυμίσω μια κατά τη γνώμη μου αυτονόητη αλήθεια την οποία, φαντάζομαι θα συμφωνήσετε, θέλουν να αγνοούν όχι μόνον οι πολιτικοί, αλλά και οι πολίτες. Η αλήθεια είναι ότι στη διάρκεια του χρόνου οι Δαπάνες = Φόροι.
Θα ήταν σημαντικό αν η νέα κυβέρνηση κατάφερνε να ανεβάσει στον καθημερινό διάλογο την εξίσωση «Δαπάνες = Φόροι» ώστε συν τω χρόνω η κοινή γνώμη να είναι σύμμαχος σε κάθε προσπάθεια περιστολής των δαπανών. Οσες φορές ξεχάσαμε, για μακρύ χρονικό διάστημα, την αλήθεια «Δαπάνες = Φόροι», χρεοκοπήσαμε.
Eχω πολλές φορές γράψει στην «Κ» για τη σημασία του μετρήματος. Οι αποφάσεις των υπουργών πρέπει να στηρίζονται σε στέρεα θεμέλια, σε ακριβή αναμφισβήτητα στοιχεία. Δεν μας αρέσει να προετοιμαζόμαστε και δεν μας αρέσει να μετράμε. Ο μέγας Σκωτσέζος φυσικός, λόρδος Κέλβιν, παρατήρησε τον 19ο αιώνα ότι «If you cannot measure it, you cannot improve it». Θα συμπλήρωνα πρακτικά ότι η έλλειψη μετρημένων αξιόπιστων στοιχείων δικαιολογεί την αναβλητικότητα, την αδράνεια που είναι το χαρακτηριστικό του πολιτικού μας συστήματος και της γραφειοκρατίας.
Από τον Tύπο πληροφορούμεθα ότι γερνάμε και λιγοστεύουμε. Υπογεννητικότητα και μετανάστευση. Μια προφανής συνέπεια είναι η μείωση του μαθητικού πληθυσμού. Ηταν 1,53 εκατ. μαθητές το 2000, μειώθηκαν σε 1,49 εκατ. το 2009 και 1,44 εκατ. το 2016. Εκτιμάται ότι ο συνολικός αριθμός των μαθητών θα μειωθεί σε 1,05 εκατ. περίπου μέχρι το 2035 – 390.000 λιγότεροι μαθητές. Ο απελθών κομμουνιστής υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου προγραμμάτιζε προσλήψεις εκπαιδευτικών και νέα τμήματα πανεπιστημίων για να αυξηθεί η παραγωγή αχρείαστων εκπαιδευτικών. Επειδή τίποτε δεν είναι μετρημένο, υποπτεύομαι ότι έχουμε περισσότερους εκπαιδευτικούς από όσους χρειαζόμαστε αλλά ανορθολογικά κατανεμημένους (αλλού περισσεύουν και αλλού λείπουν). Ελπίζω τώρα, με τη νέα κυβέρνηση, να πληροφορηθούμε με ακρίβεια πού (και πόσοι) υπάρχουν μαθητές και σε ποια σχολεία. Μετά, γνωρίζοντας πού είναι οι μαθητές, θα είναι εύκολο να καλυφθούν οι ανάγκες σε διδακτικό προσωπικό από τη μεγάλη δεξαμενή των υφισταμένων εκπαιδευτικών.
Πρωταρχικός στόχος της άσκησης είναι η ικανοποίηση των αναγκών των μαθητών και όχι των δασκάλων τους. Ελπίζω ότι στο μέτρημα μαθητών, σχολείων, δασκάλων και στην αντιστοίχισή τους θα εμπλακεί και το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης ώστε να φτιαχτεί ένα σύστημα που θα ανανεώνεται συνεχώς προσαρμοζόμενο στην πραγματικότητα. Σημαντικό θα είναι να πληροφορηθούμε, αφού γίνει η ανακατανομή του διδακτικού προσωπικού, και πώς συγκρινόμαστε με άλλες χώρες της Ευρώπης. Πόσους δασκάλους έχουν για πόσα παιδιά σε κάθε χώρα. Πώς κατατάσσονται οι Ελληνες μαθητές στις εξετάσεις PISA του ΟΟΣΑ;
Οι πρώτες ανακοινώσεις της νέας ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας είναι όλες προς τη σωστή κατεύθυνση. Δικαιολογούν αισιοδοξία. Κάτι θα κουνηθεί στα λιμνάζοντα νερά.
Είμαστε η μόνη χώρα στη Ευρώπη που δεν έχει κτηματολόγιο. Η γη, θυμίζω, είναι ακίνητη. Αλλά δεν έχουμε καταφέρει να τη μετρήσουμε. «Γλιστράει» μέσα από τα δάχτυλά μας! Διότι δεν μας αρέσει το μέτρημα. Εχουμε ξοδέψει δισεκατομμύρια για το κτηματολόγιο και κτηματολόγιο δεν έχουμε. Συζητούμε αενάως για την περιουσία της Εκκλησίας, που φουσκώνει και ξεφουσκώνει ανάλογα με τις ανάγκες της, αλλά δεν την έχουμε μετρήσει. Στο «μπλε» βιβλίο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας περιλαμβάνεται στις άμεσες προτεραιότητες n ολοκλήρωση του 45% των κτηματολογικών χαρτών. Δεν ξέρω τι περιλαμβάνει το 45%. Είναι μέσα η περιουσία της Εκκλησίας, είναι μέσα οι ιδιοκτησίες στα ακριβά κυκλαδονήσια, ή στα παράλια της Αττικής; Ζητούνται προτεραιότητες.
Οπως έγραψα στην αρχή τα «μπλε» βιβλία για κάθε υπουργείο είναι μια εξαιρετική αρχή που θα επιτρέπει στους πολίτες να παρακολουθήσουν το έργο της κυβέρνησης. Θα τους κάνει όμως και πιο απαιτητικούς. Οι καλύτερα πληροφορημένοι και πιο απαιτητικοί πολίτες θα βοηθήσουν την κυβέρνηση να γίνει καλύτερη.
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 23.07.2019
Σχετικές δημοσιεύσεις
