Η παγκοσμιοποίηση υποδηλώνει μια τεράστια Αγορά που παρά τα όσα λέγονται, έχει ωφελήσει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ την ελληνική κοινωνία. Χάρη στην παγκοσμιοποίηση μπορεί να αγοράσει κανείς μια εγγυημένη κινέζικη καφετιέρα με 3.700 δρχ., την ίδια στιγμή που μια γερμανική κάνει 10.000 δρχ. Με την παγκοσμιοποίηση μπορεί να αγοράσει κανείς πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα από τις Ευρωπαϊκές χώρες και την Ελλάδα, που προστατεύουν το περιβάλλον, καθώς και αμερικάνικα συστήματα φιλτραρίσματος νερού, ώστε να μην πίνει νερό μολυσμένο από φυτοφάρμακα. Με την παγκοσμιοποίηση, μπορείς ως φοιτητής να αποκτήσεις εμπειρίες από διεθνή Πανεπιστήμια, στα πλαίσια ενδοκοινοτικών προγραμμάτων (π.χ. Erasmus), ή να έχεις τη δυνατότητα να εργαστείς όπου έχεις την καλύτερη προσφορά (ακόμη και on line). Με την παγκοσμιοποίηση η Κοινωνία μπορεί να στέλνει τα παιδιά της για σπουδές στα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου, με ή χωρείς υποτροφίες, βελτιώνοντας το ανθρώπινο δυναμικό της Ελλάδας –και έτσι το μελλοντικό εισόδημα των Ελλήνων. Με την παγκοσμιοποίηση η χώρα μας μπορεί να προσελκύσει πακτωλό ξένων κεφαλαίων που με τις επενδύσεις δημιουργούν δυναμικό και θέσεις εργασίας, προωθούν περισσότερες ευκαιρίες για τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους σε αυτές. Με την παγκοσμιοποίηση, η Κοινωνία μπορεί να εκθέτει τα αγαθά της σε δισεκατομμύρια κόσμο, αυξάνοντας το εισόδημα της και το επίπεδο ευημερίας της. Η Ελλάδα διαφημίζεται διεθνώς σε χιλιάδες sites στο Internet και οι εν δυνάμει πελάτες του τουρισμού μας αυξάνονται. Επιβεβαιώνεται η πρόβλεψη του Adam Smith: “όσο πιο μεγάλη είναι η Αγορά, τόσο καλύτερα για όλους”.
Οι κύριες δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από την αλλαγή είναι η ραγδαία ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας και οι αλλαγές στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον.
Η ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας αποτελεί ένα πανίσχυρο όπλο για την κατάργηση των μονοπωλίων. Καταστρέφει πολλά από τα παραδοσιακά φυσικά μονοπώλια και έναν ακόμα μεγαλύτερο αριθμό τοπικών μονοπωλίων. Η νέα τεχνολογία σε συνδυασμό με τη νέα τεχνογνωσία σε ό,τι αφορά τη ρυθμιστική οργάνωση των αγορών μεταβάλλει σήμερα καίριους τομείς της παγκόσμιας οικονομίας – ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές – αποσπώντας τους από την πολιτική διαδικασία και δίνοντας έναν ολοένα σημαντικότερο ρόλο στις αγορές. Η δυνατότητα αξιοποίησης της νέας τεχνολογίας καθιστά επίσης ανίσχυρες τις παραδοσιακές κρατικές γραφειοκρατίες (ιδίως τις μεγάλες συγκεντρωτικές γραφειοκρατίες) οι οποίες δε μπορούν πλέον να ανταγωνιστούν τον ιδιωτικό τομέα σε αγορές στις οποίες στο παρελθόν κατάφεραν να διατηρούν ισχυρή θέση.
Την ίδια στιγμή το διεθνές οικονομικό περιβάλλον μεταβάλλεται. Προϊόντα, υπηρεσίες, κεφάλαιο και άνθρωποι μετακινούνται πλέον ευκολότερα από ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος γίνεται ευπορότερος καθώς έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τις πηγές του αποτελεσματικότερα, γίνεται όμως ταυτόχρονα και πολύ πιο ανταγωνιστικός.
Η Ελλάδα βρίσκεται λίγο μετά την οριστική απόφαση συμμετοχής της στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση της Ευρώπης. Η Ευρώπη αλλάζει, προσπαθεί να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική. Η ΟΝΕ θα προσφέρει στους Έλληνες φθηνό χρήμα και σταθερό νόμισμα. Ταυτόχρονα όμως θα φέρει στην επιφάνεια όλα τα μεγάλα ανταγωνιστικά μειονεκτήματα που για χρόνια το πολιτικό σύστημα κρατάει επιμελώς “κάτω από το τραπέζι”. Για να κερδίσουμε ανταγωνιστικότητα, θα χρειασθεί να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις.
Η Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του 90 κατέβαλε μια σοβαρή προσπάθεια για τον περιορισμό των δημοσιονομικών της ελλειμμάτων και του πληθωρισμού. Η πολιτική αυτή εφαρμόστηκε με συνέπεια και συνέχεια -στο σημείο αυτό οφείλω να επισημάνω την θετική συμβολή και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ- με τελικό αποτέλεσμα την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Παράλληλα με την βοήθεια των κοινοτικών πόρων καταφέραμε να επιταχύνουμε τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Πετύχαμε όμως οριακή βελτίωση της πραγματικής σύγκλισης και παρά τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, η ανεργία στην Ελλάδα συνεχίζει να αυξάνεται σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ με βάση τον μέσο όρο της Ε.Ε. στην περίπτωση της χώρας μας από 63% το 1990, ανέβηκε στο 65% το 1994 και μόλις στο 67% το 2000. Στην ίδια περίοδο η Ιρλανδία πήγε από 68% το 1990 στο 115% το 2000 και η Πορτογαλία από 56% στο 75%. Εμείς τη τελευταία δεκαετία κερδίσαμε 4 ποσοστιαίες μονάδες, η Ιρλανδία 47 και η Πορτογαλία 19. Στην ίδια περίοδο στην Ιρλανδία και Πορτογαλία μειώθηκε η ανεργία, αλλά αυξήθηκε στην Ελλάδα.
Τι έκαναν αυτές οι χώρες που αποφύγαμε να κάνουμε εμείς;
Η κακή διαχείριση του Β’ ΚΠΣ είχε ως αποτέλεσμα να συσσωρεύονται κάθε χρόνο σημαντικά αδιάθετα ποσά, έτσι ώστε οι μη απορροφηθείσες πιστώσεις πέρυσι τον Δεκέμβριο να εγγίζουν τα 2 τρις δραχμές. Κατασκευάστηκαν μόνο 500 χλμ εθνικών οδών αντί 1033 που είχαν προγραμματισθεί, 77 χλμ σιδηροδρομικών γραμμών αντί 560 χλμ και από το συνολικό μήκος των 680 χλμ της Εγνατίας Οδού έγιναν 173,5 χλμ από τα οποία τα 120,5 είχαν γίνει προ του 1994.
Είμαστε έτοιμοι για την αξιοποίηση του Γ’ ΚΠΣ; Όχι, σε αντίθεση με την Πορτογαλία όπου είχαν εγκριθεί σχεδόν όλα τα προγράμματα από το 2000 με αποτέλεσμα να έχει προ πολλού αρχίσει η εισροή των Κοινοτικών πόρων.
Το ανθρώπινο κεφάλαιο είναι η πιο σημαντική επένδυση στη Νέα Οικονομία. Στην καινούργια πραγματικότητα που διαμορφώνεται, η επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό είναι αυτή που μπορεί να βελτιώσει δραστικά το μέλλον των επιχειρήσεων, της οικονομίας, ολόκληρης της χώρας.
Χρησιμοποιήθηκαν τα χρήματα του Β’ ΚΠΣ για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού; Ελάχιστα. Τα περισσότερα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν άκριτα και αβασάνιστα σε προγράμματα αμφιλεγόμενης ποιότητας.
Οι Φιλελεύθεροι υποστηρίζουμε ότι είναι επιτακτικής σημασίας η παράκαμψη του άρθρου 16 του Συντάγματος που απαγορεύει τη μη κρατική γνώση και εκπαίδευση σε τριτοβάθμιο επίπεδο. Ως πότε θα ανεχόμαστε 63.000 νέοι να σπουδάζουν στο εξωτερικό και να χάνουμε πάνω από 320 δις δραχμές σε συνάλλαγμα ετησίως; Είμαστε δυστυχώς παγκοσμίως πρώτοι σε εξαγωγή φοιτητών.
Οι Φιλελεύθεροι υποστηρίζουμε ότι χρειάζεται αλλαγή του Ενιαίου Προγράμματος στα Δημοτικά σχολεία και πραγματική, όχι τυπική, διδασκαλία Αγγλικών και Η/Υ από πολύ νωρίς στην εκπαίδευση. Τα Αγγλικά πρέπει να θεωρούνται δεύτερη γλώσσα και όχι ξένη γλώσσα.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει πως προωθεί μία σοβαρή και καλά μελετημένη απελευθέρωση των αγορών στις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια και τις μεταφορές. Αν είναι έτσι, τότε γιατί όλες οι μεγάλες, σοβαρές, διεθνούς εμβέλειας επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς αυτούς και επενδύουν σε όλο τον κόσμο, δεν έχουν εκδηλώσει ακόμα το ενδιαφέρον τους να επενδύσουν στην χώρα μας, να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, να μεταφέρουν τεχνογνωσία;
Στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία όλα αυτά τα χρόνια κατάφεραν να προσελκύσουν πακτωλό ξένων επενδύσεων. Η Ιρλανδία προσελκύει, κατά κεφαλήν, πιο πολλές ξένες επενδύσεις από οποιαδήποτε άλλη χώρα στο κόσμο. Γι αυτό κατάφεραν και η Ιρλανδία και η Πορτογαλία να μας ξεπεράσουν και στην πραγματική σύγκλιση και στην απασχόληση. Μπορούμε και εμείς να επιτύχουμε. Δεν μας λείπει τίποτα. Μας συγκρατεί μόνο ο φόβος για την αλλαγή και την μεταρρύθμιση.
Οφείλουμε να μειώσουμε εδώ και τώρα τη φορολογική και ασφαλιστική επιβάρυνση της εργασίας και την φορολογική επιβάρυνση της επιχείρησης.
Οφείλουμε ακόμη να συνειδητοποιήσουμε δύο παραμέτρους που συστηματικά αγνοούμε ή παραμελούμε, μολονότι η αντιμετώπιση τους είναι εξαιρετικά εύκολη:
-
η χαμηλή παραγωγικότητα μας οφείλεται και στην απίστευτα κακή λειτουργία των πόλεων μας. Το κυκλοφοριακό, η χαοτική στάθμευση, η ανυπαρξία τροχαίας, η ανοχή της μικροεγκληματικότητας συμβάλλουν πολύ περισσότερο από όσο γενικά νομίζεται στη χαμηλή παραγωγικότητα.
-
ο χρόνος είναι χρήμα. Οι καθυστερήσεις στη λήψη των αποφάσεων και την εκτέλεση τους προκαλεί απίστευτες μεν, αλλά μη καταγραφόμενες, ζημίες.
Το συμπέρασμα μου: Και ανάπτυξη μπορούμε να έχουμε και υποδομές να φτιάξουμε μπορούμε. Αν τολμήσουμε θα πετύχουμε. Αν όχι θα παραμείνουμε τελευταίοι και ουραγοί. Την τύχη μας εμείς την φτιάχνουμε.
-
Έχω γυρίσει ολόκληρη την Ελλάδα και είδα από κοντά πόσες ζωντανές και υγιείς δυνάμεις διαθέτει αυτός ο τόπος. Γνώρισα και μίλησα σε χιλιάδες ανθρώπους. Ανθρώπους κάθε είδους, κάθε επαγγέλματος, κάθε ηλικίας. Έλληνες ικανούς, έξυπνους, γεμάτους ανησυχία και ενδιαφέρον για το μέλλον. Έλληνες δημιουργικούς, καινοτόμους, που ότι κι αν έκαναν το έκαναν σωστά, με μεράκι, με αγάπη, με κέφι. Έλληνες ανιδιοτελείς, ναι υπάρχουν και αυτοί, που βοηθούσαν τους συνανθρώπους τους γιατί έτσι το αισθάνονται. Νέους αγρότες επιτυχημένους, καινοτόμους, δημιουργικούς, ικανούς να κατακτήσουν τις αγορές της Ευρώπης. Δασκάλους που στα φροντιστήριά τους -αυτά, τα από όλους καταραμένα και περιφρονημένα φροντιστήρια- υπάρχει αναμμένη ακόμα η φλόγα της μάθησης που έχει σβήσει σε πολλά δημόσια σχολεία. Επιχειρηματίες που τολμούν ανεξάρτητοι, χωρίς διαπλοκές και διασυνδέσεις, ξεπερνούν τα εμπόδια και δημιουργούν πλούτο και νέες θέσεις εργασίας. Νέους δημοσιογράφους σε εφημερίδες της επαρχίας διψασμένους να αποκαλύψουν τα κακώς κείμενα στην περιοχή τους. Δικηγόρους που αφιερώνουν τον περισσότερο χρόνο τους στο χωριό της καταγωγής τους για να σώσουν την παράδοσή του και να το ξαναζωντανέψουν. Νέους 17 και 18 χρονών που μπαίνουν στο internet και βγάζουν φωτιές. Γονείς αφοσιωμένους στα παιδιά τους που γίνονται θυσία για να ζήσουν μια ζωή καλύτερη από τη δική τους. Αξιωματικούς των καταδρομών που περιπολούν στα βουνά ετοιμοπόλεμοι και ψυχωμένοι.
Αυτοί είναι οι ήρωες της καθημερινής ζωής. Δεν τους βλέπουμε ίσως στα κανάλια κάθε βράδυ. Τους συναντάμε όμως μπροστά μας κάθε μέρα. Χάρη σ’ αυτούς, όχι χάρη στα κόμματα και τους μηχανισμούς, εξακολουθεί η Ελλάδα να λειτουργεί και να προχωρεί. Σ΄ αυτών προπαντός τα όνειρα τις δυνάμεις θα πρέπει να στηριχθεί η μεγάλη, δομική αλλαγή που έχει ανάγκη η Ελλάδα για να σταθεί όρθια την επομένη μέρα της ΟΝΕ και να αλλάξει τη θέση της και τη μοίρα της στην Ευρώπη και στον κόσμο. Μπορεί όλα αυτά σ’ αυτές τις δύσκολες μέρες να ακούγονται πολύ αισιόδοξα, ας μην ξεχνούμε όμως ότι από το 1897 μέχρι το 1912 μεσολάβησαν μόλις 15 χρόνια.
Σχετικές δημοσιεύσεις
