Διάβασα ότι η πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών Αθήνας και Πειραιά Ματίνα Παγώνη προειδοποίησε πως οι υγειονομικοί δεν πρέπει να εργάζονται σε νοσοκομεία πρώτης γραμμής χωρίς να έχουν κάνει το εμβόλιο για τον κορωνοϊό.
Διάβασα επίσης στην iefimerida την εκφρασμένη γνώμη του καθηγητή Νίκου Αλιβιζάτου ότι «κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει κάποιον να εμβολιαστεί εάν αρνείται για σοβαρούς λογούς συνείδησης», απαντώντας σε ερώτηση για το αν μπορεί να γίνει υποχρεωτικός ο εμβολιασμός για τους υγειονομικούς.
Από τον περασμένο Μάρτιο ισχύει το άρθρο 4 του νόμου 4675/2020 που προβλέπει «σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος, που ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, μπορεί να επιβάλλεται, με απόφαση του υπουργού Υγείας, μετά από γνώμη της ΕΕΔΥ, υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού με σκοπό την αποτροπή της διάδοσης της νόσου. Με την ανωτέρω απόφαση ορίζονται η ομάδα του πληθυσμού ως προς την οποία καθίσταται υποχρεωτικός ο εμβολιασμός με καθορισμένο εμβόλιο, η τυχόν καθορισμένη περιοχή υπαγωγής στην υποχρεωτικότητα, το χρονικό διάστημα ισχύος της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, το οποίο πρέπει πάντοτε να αποφασίζεται ως έκτακτο και προσωρινό μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας για συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού, η ρύθμιση της διαδικασίας του εμβολιασμού και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια».
Παρά τις εξαιρετικά περιορισμένες νομικές μου γνώσεις, δεν βλέπω πώς στην άρνηση του εμβολιασμού των νοσοκομειακών γιατρών υπεισέρχονται λόγοι συνείδησης. Μπορούν να υπάρχουν ιατρικοί λόγοι για τους οποίους ο νοσοκομειακός γιατρός της πρώτης γραμμής μπορεί να αρνηθεί να εμβολιαστεί.
Ο Βρετανικός Ιατρικός Σύλλογος (British Medical Association BMA) εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία «οι γιατροί πρέπει να εμβολιαστούν χωρίς καθυστέρηση, διότι όταν υπάρχει ένα ασφαλές, αποτελεσματικό εμβόλιο για την πρόληψη της εξάπλωσης μιας πανδημικής νόσου, οι γιατροί χωρίς ιατρική αντένδειξη έχουν ηθικό καθήκον να εμβολιαστούν».
Ο Αμερικανικός Ιατρικός Σύλλογος (American Medical Association AMA) πήρε την εξής θέση: «Οι γιατροί και άλλοι εργαζόμενοι στην υγειονομική περίθαλψη που αρνούνται να εμβολιαστούν με ένα ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο, χωρίς επιτακτική ιατρική αιτία, μπορούν να θέσουν σε περιττό ιατρικό κίνδυνο ευάλωτους ασθενείς ή συναδέλφους. Οι γιατροί πρέπει να επιτύχουν μια ηθική ισορροπία μεταξύ των προσωπικών τους δεσμεύσεων ως ηθικών ατόμων και των υποχρεώσεών τους ως επαγγελματιών ιατρικής».
Δεν γνωρίζω αν έχει ήδη εκδοθεί απόφαση του νόμου 4675/2020 που να καθιστά υποχρεωτικό τον εμβολιασμό του υγειονομικού προσωπικού πρώτης γραμμής, αλλά χωρίς ενδοιασμό υιοθετώ την άποψη των Βρετανών: «Οι γιατροί χωρίς ιατρική αντένδειξη έχουν ηθικό καθήκον να εμβολιαστούν». Πρωτίστως ηθικό στη χώρα του Ιπποκράτη.
Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα “Τα Νέα” 08.02.2021
Σχετικές δημοσιεύσεις
