Ψωνίζω τακτικά σε σουπερμάρκετ, αλλά και αρκετά συχνά σε ένα μικρό μπακάλικο. Τη συμπεριφορά μου την ορίζω μόνος μου. Δεν με υποχρεώνει κανείς. Δεν πάω στο μικρό μπακάλικο από λόγους κοινωνικής ευαισθησίας επειδή οι μικρές, οικογενειακού τύπου επιχειρήσεις εξασφαλίζουν το εισόδημα μιας τετραμελούς-πενταμελούς οικογένειας όπως φαίνεται να πιστεύει ο κ. Πάγκαλος. Ο δικός μου μικρός μπακάλης έχει μια φέτα Σερρών που είναι καλύτερη (για τα δικά μου γούστα) από τις φέτες του σουπερμάρκετ. Έχει επίσης όσπρια χύμα που τα προτιμώ από τα συσκευασμένα του σουπερμάρκετ. Δεν κάνω τις αγορές μου από ένα σουπερμάρκετ, αλλά από περισσότερα. Στο ένα πάω επειδή φέρνει πράγματα που δεν έχουν τα άλλα σουπερμάρκετ. Στο άλλο επειδή ορισμένα είδη του είναι πολύ φθηνότερα.
Όπως κάνω με τα μπακάλικα και τα σουπερμάρκετ, έτσι θα ήθελα να είναι οργανωμένη η ζωή μου. Θα ήθελα να μπορώ να διαλέξω μόνος μου πως θα διαμορφώσω τη ζωή μου. Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να με αναγκάζει το κράτος, ένας υπουργός τι να κάνω. Αυτό που θέλω από το κράτος/τον υπουργό είναι να μου δώσει τη δύναμη, τη δυνατότητα και τα μέσα να κάνω τη ζωή μου όπως εγώ τη θέλω.
Δεν μπορώ και δεν θέλω να ανακατευτώ στη συζήτηση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι αριστερός. Δεν την καταλαβαίνω τη συζήτηση αυτή. Για μένα θα ήταν χρήσιμο αν τα κόμματα αυτά αντί να χρησιμοποιούν προσδιοριστικές ετικέτες για το τι είναι, μου έλεγαν συγκεκριμένα τι και πως θα επιδίωκαν να αλλάξουν αν κέρδιζαν την εξουσία.
Ανεξαρτήτως του τι λέει το ΠΑΣΟΚ σήμερα, σημασία έχει να θυμόμαστε τι έκανε όταν είχε την εξουσία. Τα κυβερνητικά πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ είναι ακριβώς τα ίδια με τα κυβερνητικά πεπραγμένα της Ν.Δ. Κατά τη γνώμη μου οι κυβερνητικές πολιτικές Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είναι ακριβώς ίδιες. Αν το ΠΑΣΟΚ είναι αριστερό κόμμα, τότε και η Ν.Δ. είναι αριστερό κόμμα. Αν η Ν.Δ. είναι συντηρητικό κόμμα της δεξιάς, τότε και το ΠΑΣΟΚ είναι συντηρητικό κόμμα της δεξιάς. Αλλά αν ψάξετε τι έλεγε η Ν.Δ. ως αντιπολίτευση, θα διαπιστώσετε ότι έλεγε ό,τι λέει το ΠΑΣΟΚ σήμερα που αυτό είναι αντιπολίτευση. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι πολιτικοί μηχανισμοί που διεκδικούν την εξουσία για να μας επιβάλλουν τι να κάνουμε.
Μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα διαμαρτυρίας που δεν διεκδικούσε την εξουσία. Αφού λοιπόν δεν διεκδικούσε εξουσία δεν είχε και ιδιαίτερη σημασία τι έλεγε. Τώρα κάτι φαίνεται αλλάζει. Φιλοδοξεί να συμμετάσχει στην εξουσία. Ελπίζω λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να αρχίσει να ξεδιπλώνει μια πρόταση εξουσίας με αρχή, μέση και τέλος. Μπορεί να τη βαφτίσει όπως θέλει. Σοσιαλιστική, αριστερή, νεοσοσιαλιστική, δεν με ενδιαφέρει. Σημασία έχει να είναι συγκεκριμένη. Τι θέλει να κάνει, πως θα το κάνει και πότε. Θα μπορούν τα παιδιά να μάθουν πραγματικά αγγλικά (όχι ελληνοαγγλικά) από την πρώτη δημοτικού; Θα βγαίνουν οι δικαστικές αποφάσεις σε λίγους μήνες αντί για πολλά χρόνια; Θα βοηθηθούν τα νέα παιδιά να βρουν δουλειά; Να τρία από εκατοντάδες ερωτήματα που θέλουν απάντηση.
Για μένα δεν υπάρχει το ερώτημα αριστερά-δεξιά. Το μόνο ερώτημα είναι αν θα έχουμε μια κοινωνία, όπως η σημερινή, όπου η διογκωμένη πολιτική εξουσία μάς υπαγορεύει τι είναι καλό για μάς ή μια κοινωνία όπου η εξουσία μάς δίνει τις δυνάμεις να μπορούμε να αποφασίσουμε μόνοι μας τι είναι καλό για μάς. Αυτό προσπάθησα να προωθήσω με τους Φιλελεύθερους πριν από 10 χρόνια, χωρίς όμως επιτυχία. Ίσως σήμερα, με νωπές τις εμπειρίες των τελευταίων χρόνων της κυβέρνησης Σημίτη και τη τετραετία της κυβέρνησης Καραμανλή, να είναι το έδαφος καλύτερο. Το ζητούμενο είναι μια ομάδα σοβαρών ανθρώπων που δεν είναι ξετρελαμένοι με την εξουσία αλλά γνωρίζουν τι και πως πρέπει να γίνει ώστε να ελευθερωθούν οι δυνάμεις του ελληνικού λαού.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ελευθερία Λάρισας ” 13.02.2008
Σχετικές δημοσιεύσεις
