Ολοι όσοι έγιναν υπουργοί Οικονομικών είχαν προηγουμένως καταδικάσει την «περαίωση» στην οποία, εν τούτοις, κατέφυγαν «για τελευταία φορά» αφού ανέλαβαν το υπουργείο. Ετσι και ο κ. Παπακωνσταντίνου. Για ποιο λόγο; Για να εισπράξουν, όπως όπως, λεφτά. Είμαι αντίθετος με τη λογική της «περαίωσης», όπως είμαι αντίθετος με τις νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, ημιυπαιθρίων κ.λπ. Ολες αυτές οι εισπρακτικές αθλιότητες συγκαλύπτουν τη διάλυση της δημόσιας διοίκησης, ευνοούν όσους παρανομούν και τιμωρούν όσους τηρούν τους νόμους.
Οι συνέπειες: περιορίζεται η πίεση στη διοίκηση να κάνει καλά τη δουλειά της και σπρώχνονται οι πολίτες προς την παρανομία. Αλλά και η αποτελεσματικότητα της κάθε νέας «περαίωσης» φθίνει, μια και οι πολίτες έμαθαν ότι αν δεν συμπράξουν θα έλθει η επόμενη «περαίωση».
Τελικό αποτέλεσμα: εθισμός στην παρανομία και μείωση των φορολογικών εσόδων. Ελπίζω να κατανοήσει η ηγεσία του Οικονομικών ότι για την ενίσχυση των φορολογικών εσόδων οφείλει να ασχοληθεί σοβαρά με την αναβάθμιση των φορολογικών υπηρεσιών (ανθρώπινο δυναμικό και συστήματα) και να εμπεδώσει στους πολίτες την πεποίθηση ότι απέναντί τους η εφορία είναι δίκαιη, αμερόληπτη και γρήγορη.
Για το τελευταίο, αντί «περαίωσης», θα άρχιζα με την άμεση καθιέρωση τριετούς παραγραφής για τις ανέλεγκτες χρήσεις αντί της σημερινής δεκαετούς ομηρίας. Οσο δεν αναβαθμίζεται η αθλιότητα της σημερινής διοίκησης, όσο δεν εξοβελίζονται οι άχρηστοι και οι κλέφτες, όσο δεν ενισχύονται οι καλοί, δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα ξεφύγουμε από την κρίση που οδηγεί την Ελλάδα στη χρεοκοπία.
Δημοσιεύτηκε στη Καθημερινή 25.09.2010
Σχετικές δημοσιεύσεις
