Συνέντευξη προς Εφημερίδα Απογευματινή: κυρία Χρύσα Ταβουλάρη
- Τον τελευταίο καιρό κινήστε ιδιαίτερα έντονα, με ομιλίες συγκεντρώσεις και επαφές. Γιατί εγκαταλείψατε την τακτική των χαμηλών τόνων. Σημαίνει μήπως την αρχή κάποιων ευρύτερων πρωτοβουλιών;
Τις απόψεις μου τις υποστήριζα και συνεχίζω να τις υποστηρίζω με συνέπεια και με τον ίδιο τόνο πάντοτε. Επιθυμώ να σας θυμίσω ότι από πολύ καιρό σας έχω προειδοποιήσει ότι εάν η πολιτική ηγεσία του τόπου δεν προχωρήσει σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις, που θα αφορούν κυρίως το μέγεθος και τον πελατειακό τρόπο λειτουργίας του δημοσίου, τότε η φυσική εξέλιξη θα είναι, οι Έλληνες να γίνουν φτωχότεροι και η Ελλάδα να βρεθεί εκτός της Ενωμένης Ευρώπης. Παρά τις προειδοποιήσεις μου, η μεν κυβέρνηση συνέχισε και συνεχίζει μία αδιέξοδη πολιτική ή δε Νέα Δημοκρατία θεώρησε καλό να με διαγράψει.
Σήμερα που οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις απόψεις μου, ίσως το μήνυμα μου «η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει πολιτική ηγεσία με γνώση και τόλμη, ικανή να προωθήσει μεγάλες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να μην χάσει τον Ευρωπαϊκό της Προσανατολισμό» να ακούγεται πιο καθαρά.
- Διερευνάτε το ενδεχόμενο δημιουργίας πολιτικής κίνησης ή προβλέπετε στην διαμόρφωση συνθηκών που θα σας επιτρέψουν την επιστροφή σας στη Νέα Δημοκρατία;
Από την στιγμή που η Νέα Δημοκρατία θεώρησε καλό να με διώξει από τις τάξεις της, εξετάζω κάθε ενδεχόμενο. Δεν πρόκειται πάντως να βιασθώ να πάρω αποφάσεις, ούτε βεβαίως να εμπλακώ σε προσωπικές αντιπαραθέσεις.
- Πόσο αναγκαία ήταν η πρόσφατη υποτίμηση; Υπήρχε άλλη λύση;
Η υποτίμηση έπρεπε και μπορούσε να αποφευχθεί. Ασφαλώς υπήρχε άλλη λύση. Αν για παράδειγμα η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να πουλήσει ένα πρόσθετο 20% των μετοχών του ΟΤΕ, ή είχε αποσυρθεί από το μετοχικό κεφάλαιο των κρατικών εμπορικών τραπεζών (Εθνική, Εμπορική και Ιονική) μέσω του χρηματιστηρίου, τα επιτόκια θα είχαν καταρρεύσει και θα είχε αποφευχθεί η υποτίμηση. Η κυβέρνηση όμως, παρ’ ότι της το πρότεινα, δεν τόλμησε. Προτίμησε να γίνουν φτωχότεροι όλοι οι Έλληνες, και κυρίως αυτοί που έχουν σταθερό δραχμικό εισόδημα (συνταξιούχοι, άνεργοι, μισθοσυντήρητοι), παρά να τα βάλλει με τις συντεχνίες του δημοσίου που δεν θέλουν τις ιδιωτικοποιήσεις..
- Αμέσως μετά την υποτίμηση, η κυβέρνηση εξήγγειλε, μια σειρά μέτρων τα οποία η ΝΔ ουσιαστικά απέρριψε χαρακτηρίζοντας τα «φορομπηχτικά, αντιλαϊκά ημίμετρα». Την ίδια στιγμή, ο κ. Μητσοτάκης χαρακτηρίζει «μονόδρομο» την κυβερνητική πολιτική. Πως σχολιάζετε τις παραπάνω θέσεις και ποια είναι η δική σας άποψη;
Δεν είμαι σύμφωνος ούτε με την αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας ούτε με τον χαρακτηρισμό των κυβερνητικών μέτρων ως μονόδρομο. Δεν είμαι σύμφωνος με την θέση της Νέας Δημοκρατίας γιατί εάν δεν παρθούν πρόσθετα μέτρα, διαρθρωτικού κυρίως χαρακτήρα, η πρόσφατη υποτίμηση δεν θα είναι τελευταία και η συμμετοχή της χώρας στην ΟΝΕ θα είναι πλέον χαμένη υπόθεση.
Δεν είμαι όμως σύμφωνος και με τον χαρακτηρισμό μονόδρομος για τις κυβερνητικές εξαγγελίες μέτρων, διότι όσα εξήγγειλε εκ μέρους της κυβέρνησης ο κ. Παπαντωνίου είναι ανεπαρκή, αστεία θα έλεγα. Πρώτον διότι με τις ίδιες διαψευδόμενες στην πράξη εξαγγελίες δεν αποφύγαμε την υποτίμηση και δεύτερον δεν πείσαμε την Νομισματική Επιτροπή, παρ’ ότι της το ζητήσαμε να συμπεριλάβει στο ανακοινωθέν της ότι η Ελλάδα θα συμμετέχει στην ΟΝΕ το 2001. Και κάτι άλλο. Σε τι αλήθεια θα αλλάξει το μέγεθος και ο πελατειακός τρόπος λειτουργίας του δημοσίου τομέα η πώληση τριών μικρών κρατικών τραπεζών και η μετοχοποίηση – όχι η ιδιωτικοποίηση – άλλων 11 δημοσίων επιχειρήσεων και φορέων; Ας μη μας κοροϊδεύει άλλο η κυβέρνηση.
- Ο κ. Παπαντωνίου πάντως, εμφανίστηκε ιδιαίτερα αισιόδοξος μετά μάλιστα την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής χαιρετίζοντας ουσιαστικά την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ… Ποια μέτρα θα προτείνατε εσείς, σήμερα με δεδομένη την κατάσταση στην οικονομία, κατά πόσο υπάρχουν περιθώρια εφαρμογής φιλολαϊκών πολιτικών;
Ο κ. Παπαντωνίου άν και συνεχώς διαψευδόμενος είναι μονίμως αισιόδοξος. Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πρώτον επιβεβαιώνει ότι είμαστε η μόνη χώρα που ενώ θέλει δεν μπορεί να συμμετάσχει στην πρώτη φάση της ΟΝΕ και δεύτερον με τις προβλέψεις που κάνει για τα βασικά μεγέθη της οικονομίας μας, για το 1998 και 1999, προβλέπει ότι δεν θα πληρούμε τις προϋποθέσεις για την συμμετοχή της χώρας στην ΟΝΕ ούτε το 2001.
Αυτή είναι η αλήθεια. Ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε τον στόχο είναι να ακολουθήσουμε μια άλλη πολιτική με την οποία:
Πρώτον θα καταργηθεί το κρατικό μονοπώλιο στην Ενέργεια, τις Τηλεπικοινωνίες, τις Μεταφορές. Με άλλα λόγια θα καταργηθούν αμέσως τα μονοπώλια της ΔΕΗ, της Ο.Α., του ΟΤΕ, των αστικών συγκοινωνιών. Μέσω της απελευθέρωσης της αγοράς, θα μπορέσουν να γίνουν νέες επενδύσεις και συνεπώς να απορροφηθεί το πλεονάζον προσωπικό. Με τον ανταγωνισμό θα βελτιωθεί η ποιότητα υπηρεσιών και το κυριότερο θα μειωθεί το κόστος τους για τους καταναλωτές, έτσι θα ελεγχθεί ο πληθωρισμός.
Δεύτερον θα πωληθεί ένα πρόσθετο 20% των μετοχών του ΟΤΕ και θα ιδιωτικοποιηθεί η Εθνική, Εμπορική και Ιονική Τράπεζα μέσω του χρηματιστηρίου καθώς και θα αναζητηθούν στρατηγικές συμμαχίες και στρατηγικοί επενδυτές τόσο για τον ΟΤΕ όσο και για την Ο.Α..
Τρίτον θα προωθηθούν δομικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα και στην Δημόσια Διοίκηση. Οι προτάσεις των διεθνών οργανισμών αλλά και του κ. Σπράου στους τομείς αυτούς είναι προς την ορθή κατεύθυνση. Αυτό που δεν είναι ορθό είναι η στάση της κυβέρνησης. Που ενώ αναγνωρίζει την χρεοκοπία του συστήματος δεν τολμά να λάβει εκείνες της αποφάσεις που θα εξυγιάνουν το σύστημα.
Τέταρτον θα δεσμευτεί η κυβέρνηση ότι μέχρι τέλους του 1998, δεν θα φέρει κανένα νέο νομοσχέδιο στην Βουλή που να προκαλεί επιπλέον κρατική δαπάνη. Το τονίζω αυτό, διότι η κυβέρνηση Σημίτη με 42 νομοσχέδια που έφερε προς ψήφιση στην Βουλή στο πρώτο χρόνο της θητείας της σύμφωνα με τις εκθέσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους επιβάρυνε τις κρατικές δαπάνες με επιπλέον ποσό 700 δις δραχμών.
Αυτά πρέπει να γίνουν άμεσα. Με δεδομένη την κατάσταση της οικονομίας, εάν δεν συμβούν αυτά τότε η δυσπιστία των αγορών θα επανέλθει και η πρόσφατη υποτίμηση δεν θα είναι η τελευταία.
- Πολλοί μιλούν για κοινωνικές εντάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε πρόωρες εκλογές. Συμμερίζεστε τις εκτιμήσεις αυτές;
Αυτό που ενδεχομένως δεν έχει συνειδητοποιηθεί όσο θα έπρεπε, είναι ότι κατά το 1998 και το 1999 θα κριθεί εάν η Ελλάδα θα μπει το 2001 στην ΟΝΕ ή τελικώς θα μπει στο περιθώριο. Το 1998 και το 1999 είναι συνεπώς χρονιές δύσκολες και δεν προσφέρονται για εκλογές.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός Ελλήνων που ζει κοντά στα όρια της φτώχειας. Ειδικά αυτή η κατηγορία Ελλήνων πρέπει να αντιδράσει και να στείλει στα σπίτια τους, τους πολιτικούς και τις συντεχνίες εκείνες, που χρόνια τώρα και παρά τις τρεις υποτιμήσεις που έγιναν, από το 1983 ως σήμερα, υπονόμευσαν κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης και αλλαγής του μεγέθους και του πελατειακού τρόπου λειτουργίας του δημοσίου τομέα. Αυτούς τους πολιτικούς και αυτές τις συντεχνίες πληρώνουμε όλοι μαζί σήμερα.
Σχετικές δημοσιεύσεις
