Συνέντευξη στον κο Γιώργο Κοντογιάννη
- Που εκτιμάτε ότι οδηγείται η δραχμή λόγω επιδράσεων από τη διεθνή χρηματαγορά και της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση;
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης που, με αφορμή την πρόσφατη αναταραχή στην διεθνή χρηματαγορά, αντιμετωπίζει και νομισματική κρίση. Οι αγορές φαίνεται να εκτιμούν ότι παρά την βελτίωση ορισμένων δεικτών της οικονομίας, οι βασικές δομές της – κυρίως ο ευρύτερος δημόσιος τομέας – δεν έχουν προσαρμοσθεί στις νέες ανταγωνιστικές εξελίξεις. Με αποτέλεσμα να προεξοφλούν ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να συμμετάσχει στην ΟΝΕ. Για το λόγο αυτό, δεν είναι διατεθειμένες να δανείσουν πλέον την χώρα μας, παρά μόνο με πολύ υψηλά πραγματικά επιτόκια.
Μία μονάδα αύξηση, όμως, των επιτοκίων κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο όσα έσοδα προσδοκά να εισπράξει με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Από το περασμένο καλοκαίρι έχουμε ήδη αύξηση 2 μονάδων στα επιτόκια.
Η κυβέρνηση έχει παγιδευτεί (επειδή αρνείται να επέμβει στο τρόπο λειτουργίας του κράτους και να θίξει τις συντεχνίες) σε μία κατάσταση όπως αυτή που περιγράφει ο λαός μας με την φράση «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Το «μπρος γκρεμός» είναι να αφήσει την δραχμή να υποτιμηθεί και το «πίσω ρέμα» είναι να στηρίξει την δραχμή με την μεγάλη αύξηση των επιτοκίων. Και οι δύο επιλογές οδηγούν σε ναυάγιο της σύγκλισης με την ΟΝΕ, σε ύφεση, σε ανεργία και σε εθνική περιπέτεια.
- Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση;
Ο μόνος δρόμος για να ξεφύγει η Ελλάδα από το ενδεχόμενο να οδηγηθεί σε εθνικό και οικονομικό αδιέξοδο, είναι να υλοποιήσει με αποφασιστικότητα την οικονομική πολιτική που το 1992 είχε χαραχθεί.
Σας θυμίζω ότι τότε σας έλεγα ότι εκτός από την σκληρή δραχμή και την δημοσιονομική πειθαρχία χρειάζονται και μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στην Ενέργεια, στις Τηλεπικοινωνίες και στις μεγάλες κρατικές τράπεζες, για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει σημαντικά ανταγωνιστικότερη και να αποφύγει κάθε εθνική περιπέτεια. Το ΠΑΣΟΚ όμως αλλά και η τότε εσωκομματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας πολέμησαν κάθε προσπάθεια διαρθρωτικής αλλαγής. Και στο τέλος, για να μην υπάρξει αλλαγή, έριξαν την κυβέρνηση.
Σήμερα, αφού χάσαμε πέντε ολόκληρα χρόνια, επανερχόμαστε ξανά στην ανάγκη να προχωρήσουμε σε μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Μεγάλες όμως διαρθρωτικές αλλαγές που θα ανατρέψουν το κλίμα στις διεθνές αγορές εντοπίζονται κυρίως στον ΟΤΕ, στην ΔΕΗ και στις μεγάλες κρατικές τράπεζες. Και όχι σε μερικές μετοχοποιήσεις για ορισμένους μικρούς και ασήμαντους κρατικούς οργανισμούς και τράπεζες που η κυβέρνηση Σημίτη εξήγγειλε και οι αγορές δεν έλαβαν καθόλου υπ’ όψη.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα πρέπει επιτέλους να δει την πραγματικότητα κατάματα και να αποφασίσει, χωρίς καθυστέρηση, να υλοποιήσει την μόνη εναλλακτική οικονομική πολιτική που έχει πλέον στην διάθεση της.