Την Παρασκευή 7 Αυγούστου δημοσιεύτηκαν μαζί οι ισολογισμοί της Δημόσιας Ανώνυμης Εταιρείας «Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος» για τις χρήσεις 1996 και 1997.
Οι αμέσως προηγούμενοι, για τις χρήσεις 1994 και 1995, είχαν δημοσιευτεί στο τέλος του 1996 και το καλοκαίρι του 1997 αντιστοίχως.
Σύμφωνα με τον νόμο (Κ.Ν. 2190/1920) για τις Ανώνυμες Εταιρείες, που ισχύει και για τον ΟΣΕ, οι ισολογισμοί έπρεπε να δημοσιευτούν εντός έξι μηνών από τη λήξη της σχετικής χρήσης. Και οι τέσσερις ισολογισμοί δημοσιεύτηκαν εκπροθέσμως.
Από τους ισολογισμούς προκύπτουν τα ακόλουθα ενδιαφέροντα στοιχεία:
1993 1994 1995 1996 1997
Κύκλος εργασιών σε δισ. 19,9 16,2 16,4 20,2 19,7
(έσοδα παροχής υπηρεσιών)
Σύνολο υποχρεώσεων σε δισ. 210,2 257,6 302,2 377,3 490,4
Στα έσοδα πόσων ετών 10,6 15,9 18,4 18,6 24,8
αντιστοιχούν οι υποχρεώσεις
Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το κείμενο του Πιστοποιητικού Ελέγχου των Ορκωτών Λογιστών κκ. Κορωνάκη και Δεδούλη που έχουν ελέγξει και τους τέσσερις ισολογισμούς. Τον Σεπτέμβριο του 1996, για τον ισολογισμό του 1994, κάνουν 25 γραπτές παρατηρήσεις. Στην 25η γράφουν:
«Οπως προκύπτει και από προηγούμενες παρατηρήσεις μας, διαπιστώθηκαν σοβαρές ανεπάρκειες και ελλείψεις στη λογιστική οργάνωση και στο σύστημα εσωτερικού ελέγχου και για τον λόγο αυτό διατηρούμε γενική επιφύλαξη σχετικά με την ακρίβεια και αξιοπιστία των βιβλίων και στοιχείων του Οργανισμού. Εξαιτίας της σπουδαιότητας των προαναφερομένων παρατηρήσεών μας αδυνατούμε να εκφέρουμε γνώμη κατά πόσο οι ανωτέρω οικονομικές καταστάσεις, που προκύπτουν από τα βιβλία και στοιχεία του Οργανισμού, απεικονίζουν την περιουσιακή διάρθρωση και την οικονομική του θέση κατά την 31η Δεκεμβρίου 1994, καθώς και τα αποτελέσματα της χρήσεως που έληξε αυτή την ημερομηνία».
Τον Ιούλιο του 1997, για τον ισολογισμό του 1995, οι παρατηρήσεις περιορίζονται σε 21. Η τελευταία όμως, η 21η, επαναλαμβάνει ακριβώς όσα ειπώθηκαν για τον προηγούμενο ισολογισμό. Τον Ιούνιο του 1998, για τον ισολογισμό του 1996, ξαναγίνονται 25 οι παρατηρήσεις και πάλι η ίδια τελευταία παρατήρηση. Μόνο στον ισολογισμό του 1997 υπάρχει μία αλλαγή. Οι ελεγκτές διαγράφουν τις φράσεις σε παρένθεση και προσθέτουν τις φράσεις σε αγκύλη:
«Οπως προκύπτει και από προηγούμενες παρατηρήσεις μας, διαπιστώθηκαν (σοβαρές ανεπάρκειες και) ελλείψεις στη λογιστική οργάνωση και στο σύστημα εσωτερικού ελέγχου, και για τον λόγο αυτό διατηρούμε (γενική) επιφύλαξη σχετικά με την ακρίβεια και αξιοπιστία των βιβλίων και στοιχείων του Οργανισμού. (Εξαιτίας της σπουδαιότητας των προαναφερομένων παρατηρήσεών μας) [Ως εκ τούτου] αδυνατούμε [ παρά τις σημαντικές βελτιώσεις που επήλθαν στη χρήση του 1997 έναντι των άλλων χρήσεων ] να εκφέρουμε γνώμη κατά πόσο οι ανωτέρω οικονομικές καταστάσεις, που προκύπτουν από τα βιβλία και στοιχεία του Οργανισμού, απεικονίζουν την περιουσιακή διάρθρωση και την οικονομική του θέση κατά την 31η Δεκεμβρίου 1997, καθώς και τα αποτελέσματα της χρήσεως που έληξε αυτή την ημερομηνία».
Χαρακτηριστική είναι και η συμπεριφορά των υπουργών που ασκούν την εποπτεία του ΟΣΕ. Τον Νοέμβριο 1993 τοποθετούν πρόεδρο του ΟΣΕ τον κ. Γ. Πέτσο. Τον Φεβρουάριο 1995 ανανεώνουν τη θητεία του. Τον Μάρτιο 1996 τοποθετούν στη θέση αυτή τον κ. Χ. Παπαγεωργίου και τον Νοέμβριο 1997 τον κ. Ν. Γρατσία. Από ποιον να αναζητήσει κανείς ευθύνες για όσα δεν διορθώνονται;
Πιο ευρηματική υπήρξε η συμπεριφορά του κ. Ευ. Βενιζέλου, ως υπουργού Μεταφορών, που τον Νοέμβριο 1995 περιέλαβε στον ν. 2366/95 (ΦΕΚ 256Α) την ακόλουθη διάταξη (Αρθρο 1, παρ. 6):
«Ισολογισμοί του ΟΣΕ των χρήσεων 1987 έως και 1993 θεωρείται ότι έχουν εγκριθεί για τις ανάγκες των επομένων χρήσεων».
Συμπέρασμα:
Σε τέσσερα χρόνια οι υποχρεώσεις του ΟΣΕ αυξήθηκαν κατά 280 δισ. δρχ. Ποσό που ισοδυναμεί με τα συνολικά έσοδα του ΟΣΕ 14 ετών. Παρά τα τρομακτικά αυτά αποτελέσματα, το πολιτικό σύστημα όχι μόνο δεν συνετίστηκε, αλλά:
- τοποθέτησε τους επικεφαλής του Οργανισμού με κομματικά μόνο κριτήρια,
- προσπάθησε να συγκαλύψει την κατάσταση (ν. 2366),
- αδρανοποίησε τους ελεγκτικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους (υπουργεία Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Ανάπτυξης),
- έχει αναθέσει στον ΟΣΕ τη διαχείριση (!!!) 600 δισ. δρχ. του Κοινοτικού Προγράμματος Στήριξης.
Αυτή είναι η συμπεριφορά που δικαιολογεί την απαισιοδοξία μου ότι η Ελλάδα θα μπορέσει τελικώς να μπει στην ΟΝΕ το 2001. Διότι όπως στον ΟΣΕ το πολιτικό σύστημα δεν νοιάζεται να διορθώσει την κατάσταση, άλλο τόσο δεν νοιάζεται για εκατοντάδες παρόμοιες περιπτώσεις.
Και κάτι άλλο: Όσο δεν εδραιώνεται η πεποίθηση ότι ο νόμος ισχύει για όλους, μικρούς και μεγάλους, ανίσχυρους και ισχυρούς, φίλους και αντιπάλους, δεν θα εξυγιανθούν τα δημοσιονομικά ούτε θα προσελκυσθούν ξένες επενδύσεις. Στην περίπτωση του ΟΣΕ υπάρχουν σειρά παραβάσεων. Οι υπηρεσίες του υπουργείου Ανάπτυξης έκαναν ό,τι έπρεπε για την καθυστερημένη δημοσίευση των ισολογισμών; Οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών έκαναν ό,τι εκ του νόμου έπρεπε με βάση τα ανατριχιαστικά (κυριολεκτικώς) πιστοποιητικά των ορκωτών ελεγκτών; Οι κρατικές τράπεζες έκαναν ό,τι έπρεπε για να διαφυλάξουν τις απαιτήσεις τους. Το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας έκανε ό,τι έπρεπε για να διασφαλίσει τη διαχείριση των κοινοτικών χρημάτων; Ποιος θα τα ψάξει όλα αυτά;
Σχετικές δημοσιεύσεις
