Μιλώντας στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2021, ο υπουργός Αναπληρωτής Οικονομικών κ. Σκυλακάκης είπε μια αυτονόητη αλήθεια, επισημαίνοντας κάτι που σπάνια λέγεται από τους πολιτικούς. Είπε συγκεκριμένα: «Κάθε ευρώ που σήμερα δαπανούμε είναι μελλοντικοί φόροι. Δεν υπάρχει κανένας καλός πατερούλης που ξαφνικά ανακάλυψε και δίνει δισεκατομμύρια ευρώ. Υπάρχουν μελλοντικοί φόροι. Οταν κάποιος έρχεται και λέει δώσε 30, 40, 50 δισεκατομμύρια εννοεί βάλε στο μέλλον 30, 40, 50 δισεκατομμύρια από τα μελλοντικά έσοδα τα οποία θα πληρώσεις».
Μολονότι η αρχή που επικαλέστηκε ο υπουργός είναι αυτονόητα βάσιμη, κατάφερε να ερεθίσει την πάντοτε καιροφυλακτούσα πέμπτη φάλαγγα η οποία επετέθη διότι η ταυτολογία Σκυλακάκη τάχα συνιστά ανεπίτρεπτο δόγμα σε περίοδο πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης που προκαλεί και οικονομική κρίση.
Ισχυρίζονται οι πεμπτοφαλαγγίτες ότι σε περίοδο πολέμου δεν παλεύεις με δόγματα τύπου Σκυλακάκη. Ερωτούν ρητορικά: Αν είχαμε πόλεμο θα απέτρεπε ο κ. Σκυλακάκης την κυβέρνηση να ξοδέψει για όπλα;
Και συμπεραίνει η πέμπτη φάλαγγα. Το δόγμα Σκυλακάκη δεν αποτελεί λύση.
Σε αντίθεση με τους πεμπτοφαλαγγίτες, δική μου εντύπωση είναι ότι η κυβέρνηση και ιδιαίτερα το υπουργείο Οικονομικών χειρίστηκε με ασυνήθιστη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν εξαιτίας της πανδημίας χιλιάδες επιχειρήσεις. Το πρόγραμμα της επιστρεπτέας προκαταβολής, εξ όσων γνωρίζω, είναι μια σπάνια περίπτωση αποτελεσματικής λειτουργίας του κράτους. Πολλές επιχειρήσεις διατηρούνται στη ζωή, διατηρούν το προσωπικό τους και περιμένουν καλύτερες μέρες το 2021.
Υποστηρίζει η πέμπτη φάλαγγα και η ανεμοδαρμένη αντιπολίτευση: Ξοδέψτε περισσότερα!
Αν είχαμε πόλεμο θα αγοράζαμε τουφέκια, πολεμοφόδια, τορπίλες και άλλα πολλά. Τώρα σε ποιον θα δώσουμε τα λεφτά του κράτους;
Εχουμε πόλεμο φωνάζουν οι πεμπτοφαλαγγίτες! Ποιος είναι όμως ο εχθρός; Εναντίον ποίου θα πολεμήσουμε; Ετσι όπως βλέπω εγώ την κατάσταση στην Ελλάδα εχθρός είναι η τεράστια ανισότητα στην αντιμετώπιση του πληθυσμού που σιτίζεται από το κράτος και του πληθυσμού που εξαρτά τη διαβίωσή του από τη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς.
Πριν από λίγες μέρες απήργησαν οι εργαζόμενοι στο μετρό προκαλώντας αναστάτωση στην Αθήνα. Οπως έγραψα στο Liberal στις 25 Νοεμβρίου, το 2018 απασχολούνταν στη ΣΤΑΣΥ ΑΕ (μετρό και τραμ) 1.906 άνδρες και 588 γυναίκες, σύνολο 2.494 με συνολικές αμοιβές 82.268.937 ευρώ. Κάθε εργαζόμενος στο μετρό κοστίζει κατά μέσο όρο 32.987 ευρώ ετησίως, έχει εξασφαλισμένη άδεια και περίθαλψη, σύνταξη και μονιμότητα και αν ποτέ διαπιστωθεί ότι περισσεύει θα του προταθεί μια εξαιρετικά ευνοϊκή εθελούσια έξοδος αξίας δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Ο,τι συμβαίνει στο μετρό συμβαίνει και στις άλλες ΔΕΚΟ. Η πέμπτη φάλαγγα δεν έχει σχολιάσει τις αθλιότητες που συμβαίνουν στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία. Εκεί ξοδεύονται δεκάδες εκατομμύρια ετησίως για να συντηρούνται αργόμισθοι και να μην εκτελείται το έργο για το οποίο υπάρχει η ΕΑΒ. Αεροπλάνα C-130, Phantom F-4 και ελικόπτερα Super Puma βρίσκονται παρκαρισμένα στις εγκαταστάσεις για εργασίες συντήρησης και συντήρηση δεν γίνεται. Το αίτημα της πέμπτης φάλαγγας είναι όμως: Δώστε και άλλα λεφτά.
Πάρτε για παράδειγμα μια υπάλληλο στα δικαστήρια και μια υπάλληλο σε μια εμπορική επιχείρηση. Η εμπορική επιχείρηση δεν έχει δουλειά και κινδυνεύει να κλείσει. Διατηρείται χάρη στα μέτρα Σκυλακάκη (επιστρεπτέα προκαταβολή κ.ά.). Η εργαζόμενη στα δικαστήρια απολαμβάνει λανθάνουσες διακοπές με πλήρη αμοιβή.
Το λάθος του κ. Σκυλακάκη και της κυβέρνησης είναι ότι δεν τολμά να κηρύξει τον πόλεμο στην ανισότητα. Ανισότητα που διευρύνθηκε λόγω της πανδημίας.
Διαβάζω ότι θα προσφερθεί στους εργαζόμενους στα ΕΛΤΑ πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου. Να φύγουν δηλαδή έναντι ελκυστικής αμοιβής όσοι αισθάνονται σίγουροι ότι θα βρουν δουλειά αλλού. Με άλλα λόγια να φύγουν οι καλύτεροι.
Υπάρχει νομοθεσία που προβλέπει τι πρέπει να εισπράξει ο εργαζόμενος που απολύεται. Ισχύει και για τα ΕΛΤΑ. Η εθελούσια είναι ένα ποσό μεγαλύτερο από τη νόμιμη αποζημίωση (στον ΟΤΕ νομίζω ότι ξεπερνά το διπλάσιο, αλλά ο ΟΤΕ είναι σήμερα ιδιωτική εταιρεία). Θα ήταν ένα βήμα εντιμότητας του κ. Σκυλακάκη αν επέβαλλε να δημοσιευθεί το κόστος της απομάκρυνσης των εργαζομένων στα ΕΛΤΑ με την εθελούσια, σε σύγκριση με το κόστος απομάκρυνσής τους με την κείμενη νομοθεσία (αυτής που ισχύει για όλες τις εταιρείες που δεν εξαρτώνται από το Δημόσιο). Η εικόνα θα ήταν πληρέστερη αν ο κ. Σκυλακάκης παρέθετε και το κόστος που θα προέκυπτε αν ίσχυαν οι κανόνες αποζημίωσης μιας ευρωπαϊκής χώρας ίσου μεγέθους, της Ολλανδίας π.χ.
Η διαφορά του κόστους μεταξύ εθελούσιας στα ΕΛΤΑ και εφαρμογής του νόμου των κοινών θνητών είναι η ανισότητα που πρέπει να καταπολεμήσει ο κ. Σκυλακάκης. Για όποια διαφορά μείνει θα ισχύσει η αλήθεια Σκυλακάκη: Θα την πληρώσουμε με μελλοντικούς φόρους.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Τα Νέα” 05.12.2020
Σχετικές δημοσιεύσεις
