Στις τελευταίες ευρωεκλογές, του 2019, εξελέγησαν 21 βουλευτές για τους οποίους ψήφισαν 4.468.142 πολίτες· 1.187.977 πολίτες ψήφισαν 34 κόμματα που όμως δεν συγκέντρωσαν ποσοστό 3% και συνεπώς δεν αντιπροσωπεύονται στην Ευρωβουλή.
Στις τελευταίες ευρωεκλογές, του 2019, εξελέγησαν 21 βουλευτές για τους οποίους ψήφισαν 4.468.142 πολίτες· 1.187.977 πολίτες ψήφισαν 34 κόμματα που όμως δεν συγκέντρωσαν ποσοστό 3% και συνεπώς δεν αντιπροσωπεύονται στην Ευρωβουλή.
Οι 21 εκλεγμένοι ευρωβουλευτές ανήκουν στη δύναμη έξι κομμάτων. Τέσσερις από αυτούς (το 20%!) αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με τη Δικαιοσύνη. Το γεγονός αυτό πυροδότησε μια συζήτηση για το αν πρέπει να διατηρηθεί το σύστημα επιλογής των ευρωβουλευτών από ενιαίο ψηφοδέλτιο Επικρατείας με σταυρό ή να καταργηθεί ο σταυρός και να καταρτίζεται λίστα με ευθύνη του κόμματος (αρχηγού).
Οι πολίτες (κατηγορούνται ότι) ψηφίζουν πρόσωπα με μεγάλη προβολή, celebrities. Λογική είναι η συμπεριφορά των πολιτών, μια και μπροστά τους έχουν ένα ψηφοδέλτιο 21 προσώπων, σε αλφαβητική σειρά, που κατάρτισε ο αρχηγός του κόμματος. Τι να κάνει ο ψηφοφόρος; Να ψηφίσει έναν άγνωστο, στην τύχη, ή ένα γνωστό όνομα; Τα κομματικά επιτελεία σκέπτονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα καταργώντας τη δυνατότητα επιλογής του πολίτη. Θα ψηφίζει το ψηφοδέλτιο όπως θα το έχει διαμορφώσει ο αρχηγός.
Και στις δύο λύσεις, με σταυρό ή χωρίς σταυρό, το ψηφοδέλτιο καταρτίζεται από τον αρχηγό. Αν ο αρχηγός πιστεύει ότι προβεβλημένα πρόσωπα, celebrities, βλάπτουν το κόμμα, δεν έχει παρά να μην τα περιλάβει στο ψηφοδέλτιο.
Η πρότασή μου για την ανάδειξη των ευρωβουλευτών είναι η εξής:
Οι ευρωβουλευτές να εκλέγονται σε 21 αυτοτελείς μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες. Παραθέτω πίνακα με τα αποτελέσματα των τελευταίων ευρωεκλογών σε καθεμία από τις 21 περιφέρειες. Τα λιγότερα ψηφοδέλτια ήταν στις περιφέρειες Βορείου Αιγαίου και Ιονίων Νήσων και τα περισσότερα στις περιφέρειες Κεντρικής Μακεδονίας και Θεσσαλίας.
Κάθε κόμμα θα μπορεί να προτείνει μέχρι δύο υποψηφίους για κάθε περιφέρεια και οι πολίτες θα μπορούν, αφού διαλέξουν το κόμμα, να διαλέξουν τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο.
Εκτός από τα κόμματα, προτείνω να μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για την Ευρωβουλή και όποιος άλλος πολίτης επιθυμεί. Με ένα παράδειγμα ελπίζω να λύσω όποιες απορίες δημιουργούνται. Ευρωεκλογές θα γίνουν το 2024. Αν υιοθετηθεί, όπως ελπίζω, η πρότασή μου, τα κόμματα θα προτείνουν υποψηφίους για καθεμία από τις 21 περιφέρειες.
Μπείτε τώρα στα παπούτσια του υποθετικού ψηφοφόρου της Περιφέρειας Ηπείρου. Η Ν.Δ. προτείνει δύο υποψηφίους, το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο και όλοι οι άλλοι. Υπάρχει όμως και η ανεξάρτητη υποψηφιότητα του Μωυσή Ελισάφ (το ξέρω, δεν ζει πια, αλλά σκέφτομαι ότι θα ήταν η ιδεώδης εκπροσώπηση της Ηπείρου στο Ευρωκοινοβούλιο), που δίνει διέξοδο στον ψηφοφόρο, τον ανακουφίζει. Αν ζούσε ο Ελισάφ και ήταν υποψήφιος, τα κόμματα και οι αρχηγοί, για να τον αντιμετωπίσουν, θα ήταν προσεκτικότεροι κατά την κατάρτιση των ψηφοδελτίων στην Ηπειρο.
Η είσοδος ανεξάρτητων υποψηφίων σπάει την κυριαρχία των κομμάτων, ενισχύει τον ανταγωνισμό και σε συνδυασμό με τη μονοεδρική περιφέρεια ενισχύει τη δημοκρατία.
Δημοσιεύτηκε στην “Κ” 29.04.2023