Skip to content
facebook

Την 1η Αυγούστου 2018 έγραφα στο facebook ότι αιολικά πάρκα σαν αυτό της ΤΕΡΝΑ πρέπει να γίνουν σε όλο το Αιγαίο. Η Ελλάδα να γίνει σεΐχης των ανέμων. Εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας. Στη Μακρόνησο, δυο βήματα από το ηλεκτρικό δίκτυο. Στη θάλασσα, όπου οι συνθήκες προσφέρονται.

Όπως θα διαπιστώσετε από το άρθρο, δύο δήμοι – Λαυρεωτικής και Ύδρας – διεκδικούν τη νήσο Σαν Τζώρτζη. (Ούτε τα όρια των Δήμων είναι τακτοποιημένα στη σημερινή Ελλάδα! Τύφλα να έχουν οι Καλλικράτης καιΚλεισθένης). Γιατί τσακώνονται οι Δήμοι; Διότι σύμφωνα με το νόμο, το 3% των εσόδων από την πώληση του ηλεκτρικού ρεύματος αποδίδεται στο Δήμο και τους δημότες. 1 εκ. ευρώ ετησίως περίπου.

Σας παρακαλώ να κοιτάξετε προσεκτικά τη δεύτερη αεροφωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο της Καθημερινής. Δίπλα στο Λαύριο είναι η Μακρόνησος. Αν στον Σαν Τζώρτζη εγκαταστάθηκαν ανεμογεννήτριες 70 MW, στη Μακρόνησο θα μπορούσαν να εγκατασταθούν 300 MW. 300 MW που θα απέδιδαν στο Δήμο 4,3 εκ. ευρώ ετησίως και θα έλυναν όλα τα προβλήματα των δημοτών.

Γράφω για ανεμογεννήτριες στη Μακρόνησο για δέκα ή περισσότερα χρόνια. Που ήταν ο Δήμος Λαυρεωτικής όλο αυτό το καιρό; Κοιμόταν; Διεκδίκησε ποτέ να γίνει η Μακρόνησος κέντρο ανανεώσιμης ενέργειας; Αγωνίστηκε να πείσει επενδυτές; Να τους διευκολύνει;

Έτσι είναι δυστυχώς πολλοί δήμοι. Δεν εργάζονται για να φτιάξουν το μέλλον των δημοτών τους. Εμποδίζουν τους άλλους και αν κάποιος καταφέρει κάτι τρέχουν να αρπάξουν, εκ των υστέρων, ό,τι μπορούν.

Το Μάιο 2019 θα έχουμε δημοτικές εκλογές. Είμαι περίεργος αν κάποιος υποψήφιος για το δήμο Λαυρεωτικής θα θέσει ως προτεραιότητά του την εγκατάσταση μεγάλου αιολικού πάρκου στη Μακρόνησο.

Το άρθρο της Καθημερινής:

Σαν Τζώρτζη: «Μάχη» για την πολύφερνη νησίδα

Στη νησίδα έχει δημιουργηθεί αιολικό πάρκο ισχύος 70 MW από την ΤΕΡΝΑ.

Γιατί ερίζουν δύο δήμοι –Λαυρεωτικής και Υδρας– για τη διοικητική υπαγωγή μιας ακατοίκητης νησίδας; Γιατί όταν η νησίδα μετατραπεί σε αιολικό πάρκο, τότε ο δήμος δικαιούται 3% των εσόδων, το οποίο στην περίπτωση της νησίδας Σαν Τζώρτζης (Αγιος Γεώργιος) μεταφράζεται σε 940.000 ευρώ ετησίως. Η πλάστιγγα έγερνε εδώ και ένα έτος υπέρ της Υδρας και έτσι χθες το ΥΠΕΝ τροποποίησε τους περιβαλλοντικούς όρους της εγκατάστασης, ως υπαγόμενης διοικητικά σε αυτή. Ομως η διαμάχη δεν έχει λήξει, καθώς εκκρεμούν τρεις προσφυγές (εκατέρωθεν) στα δικαστήρια και ο Δήμος Λαυρεωτικής ετοιμάζεται για την τέταρτη.

Το υπουργείο Περιβάλλοντος, λοιπόν, τροποποίησε χθες την απόφαση έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων του αιολικού πάρκου, που διαχειρίζεται η Τερνα, «ως προς τη διοικητική υπαγωγή της θέσης της εγκατάστασης και συγκεκριμένα την υπαγωγή της νησίδας του Αγίου Γεωργίου στον Δήμο Υδρας». Είχε προηγηθεί τον Απρίλιο η αποδοχή από το υπουργείο Εσωτερικών γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που συνηγορούσε υπέρ των επιχειρημάτων του Δήμου Υδρας. Σύμφωνα με την απόφαση, το (ιδιωτικό) νησί ανήκει στην Υδρα από το 1834.

Το «μήλον της Εριδος», βέβαια, δεν είναι το ίδιο το νησί, αλλά τα ανταποδοτικά οφέλη από τη λειτουργία του αιολικού πάρκου, τα οποία αντιστοιχούν στο 3% των εσόδων από την πώληση του ηλεκτρικού ρεύματος στο σύστημα. Το αιολικό πάρκο ξεκίνησε να λειτουργεί πιλοτικά το 2016 και –σύμφωνα με στοιχεία της Τέρνα– το ποσό αυτό για ολόκληρο το 2017 είναι 940.000 ευρώ. Από αυτά, περίπου 533.000 ευρώ αποδίδονται απευθείας από τον ΛΑΓΗΕ (Λειτουργός Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας Α.Ε.) στα ταμεία του δήμου, 313.000 ευρώ πιστώνονται ως έκπτωση των κατοίκων του δήμου στους λογαριασμούς του ρεύματος και 94.000 ευρώ καταλήγουν στο Πράσινο Ταμείο.

Μέρος των χρημάτων αυτών (480.000 ευρώ) έχει ήδη εισπραχθεί από τον Δήμο Λαυρεωτικής, όπου υπαγόταν μέχρι πρότινος η νησίδα. «Είναι δεδομένο ότι θα προσβάλουμε και αυτή την απόφαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας», λέει ο δήμαρχος της περιοχής, Δημήτρης Λουκάς. «Εκκρεμεί ακόμα μία προσφυγή, κατά ανάλογης απόφασης της ΡΑΕ, η οποία θα εκδικαστεί το 2019. Επίσης, δεν έχουν εκδοθεί αποφάσεις επί δύο προσφυγών του Δήμου Υδρας – η πρώτη κατά της οικοδομικής άδειας που εξέδωσε η πολεοδομία Μαρκοπούλου (σ.σ.: από την οποία εξυπηρετείται το Λαύριο) και η δεύτερη κατά της απόφασης του ΛΑΓΗΕ να μας καταθέσει την πρώτη δόση του ανταποδοτικού οφέλους».

«Ζητήσαμε επανεξέταση»

Ο Δήμος Λαυρεωτικής υποστηρίζει ότι η νησίδα «υφαρπάχθηκε» από τα διοικητικά του όρια. «Το υπουργείο Εσωτερικών δεν μας έδωσε την ευκαιρία να υπερασπιστούμε τις θέσεις μας. Ζητήσαμε να επανεξεταστεί το θέμα από την Ολομέλεια χωρίς ανταπόκριση».

Από την πλευρά του, ο Δήμος Υδρας υποστηρίζει ότι δικαιώθηκε. «Είχε γίνει μια αδικία εις βάρος μας. Ουδέποτε η νησίδα ανήκε στο Λαύριο», λέει ο δήμαρχος Γιώργος Κουκουδάκης. «Εχουμε καταθέσει αγωγές διεκδικώντας τα ανταποδοτικά που εισέπραξε ο Δήμος Λαυρεωτικής. Για την Υδρα, ένα νησί που υπερπροστατεύεται, που δεν επιτρέπεται να έχουμε ηλιακούς ή σύγχρονα κουφώματα, οι πόροι αυτοί θα προσφέρουν μια ανακούφιση».

Back To Top